چکیده:
هدف از تحقیق حاضر، بررسی ارتباط بین سبکهای مقابله با استرس و کیفیت زندگی در دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار بود. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه آماری پژوهش حاضر ۲۹۰ نفر مرد با میانگین سنی ۱۱/۲۶ سال که از میان دانشجویان ورزشکار (به روش نمونه گیری در دسترس) و غیر ورزشکار (به صورت نمونه گیری تصادفی منظم) دانشگاه پیام نور پیرانشهر بودند، انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه های سبک های مقابله با استرس اندلر و پارکر (۱۹۹۰) و کیفیت زندگی WHOQOL-BRIEF-1991)) بودند. برای توصیف داده ها از آمار توصیفی و برای آزمون فرضیه ها از تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد، بین سبک های مقابله با استرس دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بین کیفیت زندگی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معناداری وجود دارد. بین سبک مقابله مساله مدار و کیفیت زندگی دانشجویان ورزشکار رابطه مثبت و معنی دار ولی بین سبک مقابله هیجان مدار و کیفیت زندگی دانشجویان ورزشکار ارتباط منفی البته معنی دار وجود دارد. همچنین بین سبک مقابله اجتناب مدار و کیفیت زندگی در دانشجویان غیرورزشکار رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. نتیجه اینکه دانشجویان ورزشکار بیشتر از سبک مساله مدار و دانشجویان غیرورزشکار بیشتر از سبک هیجان مدار استفاده می کنند و دانشجویان ورزشکار، دارای کیفیت زندگی مطلوبتری نسبت به دانشجویان غیرورزشکار هستند. همچنین دانشجویان ورزشکاری که از سبک مقابله موثر (مساله مدار) استفاده می کنند دارای کیفیت زندگی مطلوبتری نسبت به دانشجویان ورزشکاری هستند که از روش ناموثر (هیجان مدار) استفاده می کنند. دانشجویان غیرورزشکار نیز که از سبک مقابله ناموثر اجتناب مدار استفاده می کنند دارای کیفیت زندگی مطلوب هستند.
خلاصه ماشینی:
تحقیق حاضر در صدد تعیین ارتباط بین سبکهای مقابله با استرس و کیفیت زندگی در دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار بوده که از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA) و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است.
بنابراین نتیجه میگیریم که اختلاف معنیداری بین کیفیت زندگی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار در حالت کلی وجود دارد و میتوان گفت که فرضیۀ صفر رد شده است.
H0: فرضیۀ پژوهش(H1) ::بین سبکهای مقابله با استرس و کیفیت زندگی دانشجویان ورزشکار ارتباط معنیداری وجود دارد.
میتوان گفت که فرض صفر رد شده و در نتیجه رابطۀ منفی معنیداری بین دو متغیر سبک هیجانمدار و کیفیت زندگی دانشجویان ورزشکار وجود دارد.
جدول شماره (8): ارتباط سه سبک مقابله با استرس با چهار حیطۀ کیفیت زندگی به طور جداگانه با هم در دانشجویان ورزشکار {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} فرضیۀ 4: فرضیۀ آماری متناظر: فرضیۀ صفر(H0) :: بین سبکهای مقابله با استرس و کیفیت زندگی دانشجویان غیرورزشکار ارتباط معنیداری وجود ندارد.
H0: فرضیۀ پژوهش(H1) ::بین سبکهای مقابله با استرس و کیفیت زندگی دانشجویان غیرورزشکار ارتباط معنیداری وجود دارد.
طبق فرضیۀ 3 بین سبکهای مقابله با استرس و کیفیت زندگی دانشجویان ورزشکار رابطه وجود دارد.
طبق فرضیۀ 4 بر اساس همبستگی پیرسون ارتباط بین سبک اجتنابمدار با کیفیت زندگی دانشجویان غیرورزشکار مثبت و معنیدار است.
"Physical activity and quality of life in older adults: Influence of Health students and self-Efficacy”, Ann Behave med, 31(1):99-103.
"Physical activity enhances long-term quality of life in older adults", 84(3):527-539 Hootman and et al.
"Physical activity and health related quality of life among people with arthritis", May; 59(5):380-5.
"Physical activity and health related quality of life among people with arthritis", May; 59(5):380-5.