چکیده:
«نشوز» از اصطلاحات مهمی است که که در اصطلاح فقه امامیه و حقوق موضوعه، به معنای خروج از اطاعت زن و شوهر نسبت به همدیگر می باشد. آنجایی که اسلام به تشکیل خانواده سفارش کرده و آن را سبب سکون و آرامش افراد دانسته، برای رسیدن به این سکون و آرامش، راه حلهایی را برای زوجین، بیان کرده که این راه حلها در متون فقهی و حقوقی، در قالب وظایف و تکالیف زوجین نسبت به یکدیگر بیان شده است. قرآن کریم، هنگام بروز اختلاف بین زوجین با سفارش به پایبندی به اصول اخلاقی و تربیتی نظیر: گذشت، وفاداری، معروف، صلح، مودت و رحمت، ابتدا به مدارا و سازگاری بین طرفین توصیه میکند که مجری آن خود زوجین هستند. چنانچه از عنوان تحقیق بر میآید، آنچه مورد بررسی واقع شده است حقوق و وظایف زوجین و تمرد و سرپیچی آنان از وظایف خود و راه حل مقابله با نشوز هر یک از زوجین می باشد. بنابراین بایستی با توجه به رویکردی متناسب با مقتضیات جامعه و نهاد خانواده در جامعه کنونی این نواقصات را با توجه به روابط مطلوب زن و شوهر نسبت به یکدیگر رفع نمود.
خلاصه ماشینی:
مطالعه تطبیقی تبیین نشوز زوجه و نشوز زوج در مبحث حقوقی و فقهی 11 دکتر سید باقر سیدی بنابی میثم ندایی ٢* تاریخ دریافت :١٣٩٧/٠٤/٠٥ تاریخ پذیرش :١٣٩٧/٠١/١٣ چکیده «نشوز» از اصطلاحات مهمی است که که در اصطلاح فقه امامیه و حقوق موضوعه ، به معنای خروج از اطاعت زن و شوهر نسبت به همدیگر می باشد.
برخی از فقها بدون اینکه تفکیکی بین تعاریف نشوز زوجین داشته باشند تنها نشوز زوجه را مدنظر قرار داده اند و نشوز زن را عبارت از تمرد و نافرانی زوجه نسبت به زوج به صورت عدم انجام حقوق و تکالیفش نسبت به زوج یا انجام دادن کارهای که از آن نهی شده است .
مواقعه تصریح خاصی در قوانین نسبت به ایفای حقوق جنسی همچون حق قسم و مواقعه وجود ندارد پس با عنایت بر این عدم تصریح قانون ترک روابط زناشویی توسط مرد از مصادیق قانونی نشوز وی محسوب نمی شود.
یکی از ضمانت اجرای های قانونی در خصوص ترک روابط زناشویی توسط مرد ماده ی ١١٢٢ قانون مدنی می باشد بر امکان فسخ نکاح برای زوجه تصریح کرده است .
د) در رابطه با مقدار مجازات و تفاوت تعزیر با سایر مفاهیم باید عنوان شود که تعیین مقدار تعزیر با حاکم است ، و مقدار تادیب و تعزیر نباید بیش از بیست ضربه شلاق باشد(عاملی،١٤٠٩،ص ٥٨٨) همچنین تکرار جرایم تعزیری در برخی موارد حتی باعث صدور حکم قتل مرتکب تعزیر لست که در رابطه با این مساله بین فقها اتفاق نظر وجود دارد(نجفی،١٤٠٤،ص ٥٨٩) اما در مودر تادیب و نهی از منکر چنین امری وجود ندارد.