خلاصه ماشینی:
نقدی بر نگاه غیر الهی به نعمتهای الهی حجتالاسلام والمسلمین محمدعلی محمدی <H1>درآمد:</H1> یکی از مشکلات جوامع در طول تاریخ این است که در مواجهه با نعمتهای الهی خداوند متعال را نادیده میگیرند و تصور میکنند که خودشان با علم و تواناییای که دارند، نعمتها را به دست آوردهاند.
<H1>خدا را دیدن و خود را ندیدن</H1> نعمت برگرفته از «نِعَم» در اصل به معناى رفاه، زندگى پاكيزه و صلاح حال و چيزى است كه خداوند متعال آن را به بندهاش از مال و زندگى عطا مىكند و به معناى منت نيز آمده است؛(۱) اعم از اينكه مادى باشد يا معنوى و گاه در مقابل «ضرّ» واقع مىشود.
»(۷) خودبینی و خدافراموشی در برابر نعمتهای الهی اشکالات و ضررهای فراوانی دارد که به برخی از آنها اشاره میکنیم: <H2>۱ـ شرک خفی</H2> شرك از نظر لغوی به معناى «شريك قرار دادن»(۸) و در فرهنگ و اصطلاحات دينى به معناى شريك قرار دادن موجود ديگرى با خداى بزرگ در يكى از مقامات و شئون مخصوص به آفريننده عالم است،(۹) چه اينكه در آفرينش جهان شريك شمرده شود، يا در تدبير و اداره نظام هستى، يا در تأمين نيازمندىهاى انسان و يا در چيزهايى مشابه آن.
(۱۶) هر کسی در هر مقام و شغلی قارونوار تصور کند که نعمتها را با هوشمندی، دانش و زرنگی خود به کف آورده است، در برابر خداوند غیور کفران نعمت کرده و همانند قارون گرفتار عذاب دردناک الهی خواهد شد.
از نگاه اسلام نه تنها باید همه نعمتها را از آن خدا بدانیم، بلکه شایسته و مستحب است که هنگام مواجهه با نعمتهای الهی سجده شکر به جای آوریم.