چکیده:
بخشی از هرمنوتیک صوفیه، شامل تأویلهای صوفیه از امور غیر قدسی است. تأویلهای امور غیرقدسی صوفیه را میتوان به زبان و پدیدههای غیرزبانی تقسیمبندی کرد. در این مقاله، این بخش از تأویلهای مولانا که در مناقبالعارفین گزارش شده، بررسی میشود. مولانا، همانند بیشتر عرفا، تأویل امور غیرقدسی را دستمایۀ وسعتبخشیدن به تجارب معنوی خویش قرار داده است. براساس آرای هرمنوتیکی گادامر، این تأویلها از طریق فرایند گفتوگوی فهمنده با متن حاصل شده است. فهمنده در مواجهه با نمود، بنا بر شاکلههای ذهنی و مفهوم پیشین در ذهن، در گفتوگو با نمود، تأویلی از آن بیان کرده که با پیشداوریها و زیستجهانش انطباق دارد. در این قسم تأویلها، هر نمود آفاقی تداعیکنندۀ امری انفسی در ذهن عارف است؛ تداعیهایی که برمبنای تشابه، مجاورت و تضاد شکل میگیرد و در زبان عارف، به صورتهای بلاغیای نظیر واجآرایی، اسلوبالحکیم، تشبیه، تشخیص، رمز، مجاز و خلافآمد نمایان میشود.
خلاصه ماشینی:
رفتار مولانا با زبان و پدیده های غیرزبانی 1 در مناقب العارفین افلاکی 2 محمد دستورانی 3 سید جواد مرتضایی 4 ابوالقاسم قوام تاریخ دریافت : ٩٧/٠٩/١٥ تاریخ پذیرش : ٩٧/١٢/٢٠ چکیده بخشی از هرمنوتیک صوفیه ، شامل تأویل هـای صـوفیه از امـور غیرقدسـی اسـت .
در ایـن قسـم تأویل هـا، هـر نمـود آفـاقی تـداعی کننـدة امـری انفسـی در ذهـن عـارف اسـت ؛ تداعی هایی که برمبنای تشابه ، مجاورت و تضاد شکل می گیرد و در زبان عارف ، به صورت های بلاغی ای نظیر واج آرایی ، اسلوب الحکیم ، تشبیه ، تشـخیص ، رمـز، مجاز و خلاف آمد نمایان می شود.
بیداری بر اینکه هرمنوتیک نوعی حرکت بـه سـوی فهـم اسـت و هوشـیاری بـر اینکـه فهـم رخدادی است که با گفت وگوی میان فهمنده و متعلق فهم صورت می پذیرد.
پیش داوری های نخستین مفسر که سازندة افق معنایی او دربارة یک متن یا اثر [است ]، پیشـاپیش از سوی تاریخ این اثر و سـنتی از تفاسـیر، کـه ایـن اثـر را دربرگرفتـه اسـت ، تـأثیر پذیرفتـه [اسـت ]» (واعظی ، ١٣٩٢: ٢٦٥-٢٦٦).
«تأویـل عرفانی از ساحات تداعی های قاعده مند بیرون نیست و کمتر دیده ایم که یک عارف ، در بیرون این ساحات به جست وجوی معنای چیزی بپردازد و با این وصف ، ایراد احمد کسروی کـه مـی گویـد، تأویلات قرآنی صوفیه بی قاعده است ، درست به نظر نمی رسد» (فولادی ، ١٣٨٩: ١٣٨-١٣٩).
"aflaki" In The Great Islamic Encyclopedia.