چکیده:
ادبیات مقاومت و پایداری یکی از انواع ادبی است که مفاهیم ارزشمند و باورمندی را در خود جای داده است. از مهم ترین شاخصه های این شاخۀ از ادبیات، دعوت کننده به قیام، ایستادگی و ایثار ، صبر در برابر مشکلات و جوشش و خروش در برابر ظلم و ستم می باشد . ائمه معصومین (علیهم السلام) ، به عنوان طلایه داران آزادی، تاثیری عمیق بر ادبیات پایداری و مقاومت گذاشته اند که نمونه آنرا در شعر شاعران شیعی میتوان مشاهده نمود. امام رضا (ع) به ، الگو و اسوه ای ممتاز در مبارزه علیه ظلم و جور حاکمان بوده است. این پژوهش در صدد است که با روش توصیفی-تحلیلی مولفه ها و جلوه های ادبیات پایداری متأثر از بیانات امام رضا (ع) را در شعر شاعران شیعی مورد بررسی و تحلیل و تبیین قرار دهد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که بن مایه های ادبیات مقاومت و پایداری از جمله: هجرت، شهادت طلبی، دعوت به جهاد و پایداری، انتظار منجی، مرگ و جانبازی، رنج تبعید و غربت برگرفته از فرهنگ رضوی است که در آثار ادبی و شعر شاعران شیعی نمود و ظهور یافته است .
خلاصه ماشینی:
این پژوهش در صدد است که با روش توصیفی-تحلیلی مؤلفه ها و جلوه های ادبیات پایداری را متأثر از گفتمان امام رضا (ع) در شعر شاعران شیعی مورد بررسی و تحلیل و تبیین قرار دهد.
نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که بن مایه های ادبیات مقاومت و پایداری، از جمله هجرت، شهادت طلبی، دعوت به جهاد و پایداری، انتظار منجی، مرگ و جانبازی، رنج تبعید و غربت برگرفته از فرهنگ رضوی است که در آثار ادبی و شعر شاعران شیعی نمود و ظهور یافته است.
(کاکایی، 1380: 55 -56) در این میان سخنان و گفتارهای پیشوایان معصوم (ع) از جمله امام رضا (ع) مرکز ثقلی برای ادبیات مقاومت و پایداری به شمار می آیند؛ زیرا از اهداف مهم آن امام همام ریشه کن ساختن ظلم و جور بوده است.
1-4: ضرورت و اهمیت پژوهش با توجه به جایگاه ادبیات پایداری و مقاومت در بیدارگری مردمی و نقش تعیین کنندۀ این گونۀ ادبی در شکل گیری افکار و اندیشه های مردم در ظلم ستیزی و رشد و بالندگی جوامع انسانی، ضروری می نمود که پژوهشی مستقل در ارتباط با این نوع ادبی با توجه به گفتمان رضوی انجام پذیرد تا بیان شود عوامل بنیادی که سبب شده ادب مقاومت تا امروز اصالت و ماندگاری داشته باشد، برآیند تلاشها و مجاهدتهای حضرت علی بن موسی الرضا (ع) بوده است.