خلاصه ماشینی:
"نشانههای قومی در نامگذاری تقسیمات اداری کوچکتر نیز دیده میشود،نظیر شهرستان طوالش(جمع عربی از مفرد طالش)یا بخش گوکلان،بخش جعفربای،بخش آتابای(که نامهای خود را از تقسیمات فرعی ایل ترکمن گرفتهاند)و یا دهستان خلجستان در ایران مرکزی که سرزمین خلجها(گروه کوچکی ترک زبان)است.
در وهله اول باید گفت فاصله بین دنیای ساحلی دریای مازندران و ایران داخلی ریشه در تفاوتهای زیستمحیطی اساسی دارد و این همان نکتهای است که بیان آن سبب شد که شرکتکنندگان در همایش سال 1981 در«اکس-ان-پروانس11»ما را مورد سرزنش قرار داده و متهم به احیاء بینش قدیم«مرزهای طبیعی یا محیطگرایی»بکنند.
ایران در اغلب موارد حتی در زمانی که توسط اقوام ترک نظیر صفویه و قاجاریه اداره میشده است،(باز تا اواخر قرن گذشته)نام«فارس»را بر خود داشته است و اگر این نام به وسیلهء رضا شاه به ایران تغییر مییابد به منظور گسترش اساس قومی-مکانی نبوده است،بلکه غرض اصلی تقویت ریشههای تاریخی و تجدید خاطرات دوران تسلط نژاد هند و اروپایی بر این سرزمین بوده است و همین شیوه توسط محمد رضا شاه که عنوان آریا مهر«خورشید آریا»بر خود نهاده بود،تکرار شد.
این تخاصم مشخصا با صدور بیانیهای در سال 1946 مبنی بر تأسیس جمهوری موقت مهاباد تحت حمایت اتحاد شوروی آغاز میشود سپس با پایمال کردن حقوق قوم کرد در بازیهای سیاسی بین ایران و عراق که منجر به صدور موافقتنامه 1975 الجزیره شد،ادامه مییابد و پس از آن به مرحلهء اعلام مبارزه مسلحانه توسط حزب دموکرات کردستان ایران به منظور مطالبه خودگردانی در چهارچوب کلی ایران دموکراتیک میرسد."