چکیده:
پیشرفت دانش فناوری اطلاعات و ارتباطات و ورود آن به عرصه تعاملات دولت منجر به شکلگیری مفهوم دولت الکترونیک شده است. در این راستا دستگاه قضا به دلیل جایگاهش در تحقق، حفظ و ترویج حقوق بشر و همچنین به دلیل داشتن بیشترین امکان نقض حقوق شهروندان، اهمیت ویژهای دارد و تنها تغییری قابل پیشنهاد و اعمال است که به رابطه شهروند و این نهاد بهبود بخشد. مقاله حاضر به چگونگی تأثیر فناوری اطلاعات به دستگاه قضایی و تأثیرات مثبت و منفی آن بر کیفیت فرایندهای قضایی در پرتو الگوی حکمرانی خوب میپردازد.
خلاصه ماشینی:
Acerete, “E-Governance Developments in European Union Cities: Reshaping Government’s Relationship with Citizens”, Governance: An International Journal of Policy, Administration, and Institutions, Oxford University press, Vol. 19, No. 2, 2006.
اعمال این اصل در دستگاه قـضایی چالش های جدی ای را ایجاد می کند؛ از یک طـرف شـفاف بـودن رونـد رسـیدگی مـساوی بـا قابلیت پیش بینی و کاهش خطر طرح دعوا است و از طرف دیگر از دو بعـد مـی توانـد حقـوق شهروندان را نقض کند: یکم اینکه گرفتن اطلاعات بیش از میزان لازم ، به ویژه در سیستم هـای تفتیشی که دولت اقدام به جمع آوری اطلاعات می کند، اگرچـه ممکـن اسـت بـه صـدور رأی منصفانه تر منجر شود، ولی زمینه نظارت دولت بر زندگی شـهروندان را فـراهم مـی کنـد و دوم علنی بودن دادگاه ها و خصوصا انتشار آراء می تواند منجر به نقض حریم خصوصی شـهروندان شود.
D. McKetchine, “the Use of Internet by Court and the Judiciary: Finding from a Study Trip and Supplementary Research”, International Journal Law and Information Technology, Oxford University Press, Vol. 11, 2003, p.
, Electronic Government from the Legal Point of View: Methods, International Review of law Computer and Technology, Oxford University Press, Vol. 18, No. 1, 2004; Garson, G.
, e-Government as a Carrier of Context, Journal of Public Policy, Cambridge University Press, Vol. 25, No. 1, 2005; Kaufmann, D.
, A Global Diffusion Model of e-Governance, Journal Public Policy, Cambridge University Press, Vol. 25, No. 1, 2005; Santos, A.