چکیده:
هدف از پژوهش حاضر مقایسه راهبردهای تنظیم هیجان و خود-تنظیمی عاطفی در دانش آموزان 16-12 سال پسر با و بدون والدین معتاد شهرستان مسجد سلیمان است. پژوهش حاضر زمینه یابی از نوع علی- مقایسه ای است و جامعه آماری آن را تمامی دانش آموزان 16-12 سال پسر با و بدون والدین معتاد شهرستان مسجد سلیمان تشکیل می دادند که در سال تحصیلی 96-1395 در دوره اول متوسطه مشغول به تحصیل بودند. از میان جامعه آماری 30 دانش آموز دارای والدین معتاد به روش نمونه گیری در دسترس و 30 دانش آموز دارای والدین سالم به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری این پژوهش انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها، از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001) و مقیاس خود- تنظیمی عاطفی (مارس) استفاده شد. داده ها با روش تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میان راهبردهای تنظیم هیجان و خود- تنظیمی عاطفی در دانش آموزان با و بدون والدین معتاد تفاوت معنادار وجود دارد (P ≤0. 05). بدین معنا که دانش آموزان با والدین معتاد در هر دو متغیر مورد مطالعه از همتایان عادی خود پایین تر بودند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که اعتیاد داشتن والدین ممکن است سبب شود که فرزندان، به ویژه پسران در معرض آسیبهای روانشناختی چون ضعف در تنظیم هیجان و ناتوانی در خود- تنظیمی عاطفی قرار بگیرند.
The present study was undertaken to compare emotion regulation strategies and emotional self-regulation in 12-16 year old boys with and without drug-addicted parents in Masjed Soleyman. This survey research had a casual-comparative design. The population of the study comprised all students aged 12 to 16 with and without drug-addicted parents in Masjed Soleyman who were studying in junior high schools in academic year 2016-2017. From among the statistical population, 30 students with drug-addicted parents were selected by convenience sampling method and 30 students with healthy parents were selected via simple random sampling method. The instruments included Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (Garnefski et al., 2001) and Measure of Affect Regulation Styles (MARS). The obtained data were analyzed through multivariate analysis of variance (MANOVA). The results demonstrated that there was a significant difference between students with and without drug-addicted parents with regard to emotion regulation strategies and emotional self-regulation (P≤0.05). More specifically, students with addicted parents showed lower levels of emotion regulation strategies and emotional self-regulation than their regular counterparts. The findings of this study indicated that drug-addicted parents can expose their children especially boys to psychological problems such as emotional dysregulation.
خلاصه ماشینی:
نتایج نشان داد که میان راهبردهای تنظیم هیجان و خود- تنظیمی عاطفی در دانش آموزان با و بدون والدین معتاد تفاوت معنادار وجود دارد(٠.
Parker, Taylor, Eastabrook, Schell & Wood 5.
از این رو پژوهش حاضر در پی پاسخگویی به فرضیات زیر است : بین راهبردهای تنظیم هیجان دانش آموزان پسر با و بدون والدین معتاد تفاوت معنادار وجود دارد.
به عبارت دیگر در این پژوهش ، متغیرهای راهبردهای تنظیم هیجان و خود- تنظیمی عاطفی میان دو گروه از دانش آموزان پسر با و بدون والدین معتاد مورد مقایسه قرار گرفته است .
بحث و نتیجه گیری این پژوهش با هدف مقایسۀ راهبردهای تنظیم هیجان و خود- تنظیمی عاطفی در دانش آموزان ١٦-١٢ سال پسر با و بدون والدین معتاد شهرستان مسجد سلیمان انجام گرفته و برای دستیابی به اهداف پژوهش فرضیه هایی مطرح شده است .
نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل فرضیه نخست پژوهش نشان داد که میان راهبردهای تنظیم هیجان (به جز توجه مجدد به برنامه ریزی، در جای حقیقی خود قراردادن و تمرکز بر تفکر) در دانش آموزان با و بدون والدین معتاد تفاوت معنادار وجود دارد.
با توجه به اینکه تاکنون به صورت مستقیم پژوهشی زمینۀ خود- تنظیمی عاطفی فرزندان با والدین معتاد انجام نشده است به نوعی میتوان نتایج به دست آمده از این فرضیه پژوهش را با یافته های عباسی و همکاران (١٣٩٤)، کریمی و فرحبخش (١٣٩٠)، قنبریمیلاسی (١٣٩٤)، حاج شمسایی و همکاران (١٣٩٣)، پوردای و همکاران (٢٠٠٤)، یو و همکاران (٢٠١١) و کاگهیل و همکاران (٢٠٠٨) همسو دانست .