چکیده:
سینمای پرفروش با نمایش تفسیرهای بخشی از جامعه و تصرف گیشهها در واقع علاقهی مردم را نسبت به تفسیر نمایش داده شده، نشان میدهد. در این مطالعه فیلمهای پرفروش ژانر اجتماعی دهههای 40، 60 و 80 انتخاب گردیده است تا تحولات سینمای پرفروش ایران بررسی شود. فیلمها با توجه به رویکرد ساختارگرایی و روش نشانهشناسی تحلیل سازهی کیت سلبی و ران کاودری و تقابلهای دوگانه بررسی و تحلیل شدهاند. بر مبنای تحلیل فیلمها نشان داده شد که سینمای پرفروش ایران در سیر زمان با تحولاتی رو به رو بوده است. در برخی از آثار دو گانههای مشترکی یافت شد. با وجود دارا بودن دو گانهی مشترک سنت گرایی و مدرنیسم بر مبنای گفتمان حاکم بر فیلم ها، دوگانهها بار معنایی متفاوتی دارند. سنت گرایی در دههی 40 گفتمان مرکزی میباشد. در دههی 60 تداخل سنت گرایی و مدرنیسم و سروسامان یافتن بر مبنای نظم مدرن نشان داده میشود. در دههی 80 مدرنیسم گفتمان برتر میباشد. همچنین نشان داده شد که نوع دوستی و جمع گرایی ویژگیهای مثبتی هستند که در تمام دورهها رویهی برتر و مورد استقبال میباشند. در تمام فیلمهای مورد بررسی منطقی که در سطح رویین نقد میشود در سطح زیرین و محوری روایت نیز به صورت تک گویانه و اقتدارطلبانهای نقد میشود و دیگری در بیدفاعترین شکل به حاشیه رانده میشود.
خلاصه ماشینی:
فيلم ها با توجه به رويکرد ساختارگرايي و روش نشانه شناسي تحليـل سازه ي کيت سلبي و ران کاودري و تقابل هاي دوگانه بررسي و تحليل شده اند.
مردم در خلال هر دهه با تفاسير يک يا دو فيلم که سينما ارائه داده است رابطه برقرار نموده اند، با توجه به مطالب ذکر شده مقاله ي حاضر در پي پاسخ به اين سؤال مي باشد که سينماي پرفروش ايران از خلال دهه هاي ٤٠، ٦٠ و ٨٠ چه تحولاتي را تجربه کرده است ؟ چارچوب نظري در اين پژوهش سعي شده تا با تکيه به رويکرد ساختارگرايي به معاني آشکار و مستتر در متن فيلم ها دست يافت .
ارجاع به سينماي پرفروش از اين رو اهميت دارد که سينما با به نمايش گذاشتن فرهنگ در واقع دغدغه ، خواسته و زندگي مردم را بيان مي کند و استقبال بي نظير مردم از اثري نشان رابطه برقرار نمودن با تفسير ارائه شده مي باشد که ممکن است آگاهانه يا نا آگاهانه باشد.
با توجه به اين امر در اين پژوهش از دو الگوي نشانه شناسي تحليل سازه ي سلبي و کاودري و تقابل هاي دوگانه استفاده شده است ، تا رمزگان فني و رمزگان محتواي متن فيلم مورد مطالعه قرار گيرد.
بنابر فيلم هاي برزخي ها و اجاره نشين ها مردم در اين دهه از آثاري استقبال نمودند که تيپ هاي مختلف در روايت نقش دارند و به اصطلاح ماي جمعي را نمايش مي دهد و دفاع از وطن و سروسامان گرفتن زندگي آن ها در شهر مدرن دغدغه مي باشد.