چکیده:
مرزهای بین المللی مهمترین عامل جدایی یک کشور از کشور همسایه خود میباشند. از مسائل عمدهای که کشورها از گذشته تا به امروز با آن روبهرو بودهاند و تمام قوای خود را برای حفظ و برقراری آن به کار میبردند، دفاع و امنیت در درون کشورشان در مواجهه و تهاجم بیگانگان در محدوده نوار مرزی بوده است. در برقراری امنیت و دفاع از مرزهای یک مرز و بوم عوارض جغرافیایی طبیعی و انسانی مختلفی نقش بسزایی دارند، که در این میان میتوان به عوارض و پدیدههای طبیعی بهویژه لند فرمهای (پدیده) ژئومورفولوژیکی اشاره نمود. بنابراین با توجّه به رابطه متقابل جغرافیا و امنیت، این پژوهش قصد دارد تا تاثیر لند فرمهای (پدیده) ژئومورفولوژیکی در برقراری امنیت و دفاع از مرزهای شمال شرق را مورد بررسی قرار دهد. پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازلحاظ روش تحلیلی- توصیفی است، و جمعآوری اطلاعات از طریق منابع کتابخانهای، و برداشتهای میدانی، بررسی عکسهای هوایی و تصاویر بوده است. نتایج این تحقیق نشان داد که شرق محدوده مطالعاتی (لطفآباد)، به دلیل میدان آتش وسیع نمیتواند به جهت امنیتی و دفاعی مناسب باشد، غرب محدوده مطالعاتی (شمال غرب نوخندان و باجگیران) به جهت تنوع کمتر عوارض ژئومورفولوژیکی و سایر فاکتورهای ذکرشده در یافتههای پژوهش نمیتوانند مناسب باشند، لذا تنها مکان مناسب در این محدوده به جهت امنیتی و دفاعی مرکز محدوده مطالعاتی (نوخندان)، با دارا بودن بیشتر تنوع ژئومورفولوژیکی و منطبق بودن نوار مرزی در این محدوده با خطالراسهای کوهستانی میتواند نقش بسزایی در شکلگیری امنیت و دفاع در این محدوده داشته باشد.
خلاصه ماشینی:
نتايج اين تحقيق نشان داد که شرق محـدوده مطالعـاتي (لطـف آبـاد)، بـه دليـل ميـدان آتـش وسـيع نميتواند به جهت امنيتي و دفاعي مناسب باشد، غرب محدوده مطالعاتي (شمال غرب نوخندان و بـاجگيران ) بـه جهـت تنوع کمتر عوارض ژئومورفولوژيکي و ساير فاکتورهاي ذکرشده در يافته هاي پژوهش نميتواننـد مناسـب باشـند، لـذا تنها مکان مناسب در اين محدوده به جهت امنيتي و دفاعي مرکز محدوده مطالعاتي (نوخندان )، با دارا بودن بيشتر تنـوع ژئومورفولوژيکي و منطبق بودن نوار مرزي در اين محدوده با خط الـرأس هـاي کوهسـتاني مـيتوانـد نقـش بسـزايي در شکل گيري امنيت و دفاع در اين محدوده داشته باشد.
در کنار مزاياي ذکرشده اگر دشمن به سطوح بـالاتر از ايـن سـطح دسـت يابـد، اولين سطحي که مورد هجوم قرار مـيگيـرد همـين سـطوح و درواقـع دامنـه هـاي محـدوده مطالعاتي ميباشند و از سوي ديگر در فصـل سـرما بـه جهـت کـم بـودن پوشـش گيـاهي و سطحي بودن نوع خاک استتار و اختفـاء نيروهـا بـا محـدوديت هـايي مواجـه مـيشـود و در صورت افزايش شدت بارش در ارتفاعات بالاتر رواناب حاصله ميتوانند سبب ايجـاد سـيل گردند و تهديدي براي تأسيسات و نيروهايي باشند که در اين سطح و پايين تـر از آن مسـتقر هستند قلمداد شوند، همچنين با توجه به شيبي که اين سطوح دارا ميباشند، تـردد نيروهـا را در سربالاييها براي امدادرساني به نيروهايي که بالاتر از اين سطح واقع هستند با مشـکلاتي روبه رو ميگرداند.