چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تبیین تاثیر القاء هیجان بر تغییرپذیری ضربان قلب (HRV) طراحی شد. مطالعه حاضر از نوع شبه تجربی است. جامعه مورد پژوهش شامل زنان و مردان ایرانی در دامنه سنی 20 تا 40 سال است. پس از مصاحبه اولیه تعداد 92 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند گزینش شدند. طرح آزمایشی شامل چهار مرحله ثبت تغییرپذیری ضربان قلب بوده است که به ترتیب شامل خط پایه، القاء هیجان غم، القاء هیجان خشم و مرحله پیگیری یا بازگشت به خط پایه بوده است. ابزار پژوهش شامل دستگاه ثبت تغییرپذیری ضربان قلب، فیلم های برانگیزاننده هیجان و چک لیست ریسک فاکتورهای ابتلا به بیماری قلبی-عروقی بوده است. به منظور تحلیل آماری از تحلیل واریانس چندمتغیری اندازه گیری مکرر (طرح دو بین-یک درون) استفاده شد. مطابق با نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری اثر بین آزمودنی، میان زنان و مردان در HR تفاوت معناداری پیدا نشد. بنابراین، ریسک فاکتورهای زیستی و محیطی در سنین کمتر از 40 سال بر تغییر پذیری ضربان قلب تاثیرگذار نیستند و ضرورت بررسی ریسک فاکتورها در سنین بالاتر از 40سال مطرح میگردد.
خلاصه ماشینی:
اثر القاء هيجان بر تغييرپذيري ضربان قلب ؛ ارزيابي نقش تعديل گر ريسک فاکتور The effect of elicited emotion on heart rate variability (HRV), Evaluating the mediator role of risk factor رضا رستمي * Reza Rostami سارا کشاورز مقدم ** Sara Keshavarz Moqadam نيما قرباني *** Nima Ghorbani عباس رحيمينژاد**** Abbas Rahiminezhad علي واشقاني فراهاني ***** Ali Vasheghani Farahani چکيده Abstract پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير القاء هيجان بر تغييرپذيري ضربان قلب (HRV)The purpose of this study was to investigate the طراحي شد مطالعه حاضر از نوع شبه تجربي است .
Keywords: Heart rate variability, Emotion Eliciting, Risk factors ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ * استاد گروه روان شناسي.
يافتـه هـاي مذکور هم راستا با نتايج پژوهش حاضر است که مطابق با آن ، ميانگين سني پايين ، مـانع از تجلـي تـاثير ريسـک فاکتورهاي محيطي و زيستي بر شاخص هاي تغييرپذيري ضربان قلب شده است .
در رابطه با ارتباط فشارخون و تغييرپذيري ضربان قلب ، اوسيتالو همکاران (٢٠٠٨) تاثير پرفشاري خون را به عنـوان يک ريسک فاکتور زيستي در افراد بالاي ٤٠ سال مورد تاييد قرار دادند که يافته هاي پژوهش ذکر شده ناهمسو با يافته هاي پژوهش حاضر ميباشد.
مطابق با نتايج به - دست آمده از بررسي لين و همکاران (٢٠١٦) ارتباط معنادار ميان ريسک فاکتورهاي زيستي فرامينگهام و ابتلا بـه بيماري قلبي- عروق يافت نشد که با يافته هاي پژوهش حاضر مبني بر عدم تـاثير ريسـک فاکتورهـاي زيسـتي و محيطي بر تغييرپذيري ضربان قلب ، همخوان بوده است .