چکیده:
تغییرات آب هوایی در نتیجه گرم شدن زمین و پیامدهای آن، ناشی از فعالیتهای بشری است که نه تنها عوامل زیست محیطی بلکه جوامع بشری رابا خطر مواجه ساخته است. دبیرکل سابق ملل متحد جناب اقای کوفی عنان در دستور کار پیشنهادی برای اجلاس سران در سپتامبر 2005 که توسط هیئت مخصوص وی تهیه گردیده بود، تخریب محیط زیست را از جمله تهدیدهای اجتماعی علیه امنیت دسته جمعی قلمداد کرده وآن را در کنار تهدیدهای امنیتی آورده است که خود نمایان گر اهمیت این موضوع میباشد. ممکن است پیامدهای متفاوت تغییرات جوی در حوزههای مختلف، بستر وقوع درگیری و مخاصمه را در سطح داخلی و بینالمللی فراهم آورد. این پیامدها تاثیرات متفاوتی روی هر دولت خواهد داشت. صدور آلودگی همواره میتواند امنیت انسانی را به خطر انداخته و موجب ایجاد رقابت برای حیات شود. در این مقاله به بررسی تاثیر تغییرات زیست محیطی بر امنیت بشری و نقش شورای امنیت که به عنوان مسئول حفظ صلح وامنیت بینالمللی در منشور شناخته شده است میتواند بر عهده داشته باشد خواهیم پرداخت.
خلاصه ماشینی:
آثار تغييرات آب وهوايي بر مقوله هاي زيست محيطي محدود نمانده و ارتباط اين تغييرات با صلح وامنيت بين المللي در نتيجه امنيت انساني را مطرح نموده است که نياز به دخالت نظام حقوق بين الملل براي رويارويي با اين پديده را آشکار مي سازد(مريم افشاري ،١٣٨٩قسمت چکيده ).
فصل اول : بحران هاي زيست محيطي و تبعات آن گفتار اول : تغييرات جوي به عنوان تهديدي عليه امنيت بشري رشد فوق العاده جمعيت ، اثرات منفي بکارگيري تکنولوژي و استفاده از انرژي فسيلي کره زمين را به شدت مورد تخريب قرار داده وعامل اصلي اين صدمات انسان ها هستند (امير ارجمند، اردشير، ١٣٧٣،ص ٣٢٧).
اگر مسئله تغييرات جوي به عنوان تهديدي عليه امنيت بشري شناخته شود مي تواند جامعه بين الملل را در مقابله با آن ، يکپارچه ساخته و موجب شود که اين کل يکپارچه ، از طريق ايجاد و پيگيري سازوکارهاي همکاري در جهت برخورد با اثرات مخرب اين تغييرات اقدام نمايد؛ اما درغير اين صورت ، تغييرات جوي به تعارضات و درگيري ها در عرصه روابط بين الملل ، عمق بيشتري بخشيده و منجر به شروع مخاصمات بين المللي در، و بين دولت ها بر سر توزيع منابع ، به ويژه آب و زمين ، و نيز مديريت مهاجرت ها يا بحث جبران خسارت بين دولت هايي که مسئول اصلي تغييرات جوي به شمار مي روند و کشورهايي که متأثر از اثرات مخرب آن هستند، خواهد شد(سيد فضل الله موسوي ، معصومه سادات ميرمحمدي ، پيشين ، ص١٦٩).