آفریجگان - کژین ادب و هنر

"نخست آن‌که آئین آبریزگان در بعضی از کتب قدیم از مراسم بامداد نوروز نیز شمرده آمده و جز افسانهء فیروز،داستان‌های دیگری هم در این باب نقل‌ گردیده است. شادروان زاخائو مصحح فاضل آثار الباقیه آن سه نقطه را از حرف بعد از «گ»پنداشته و کلمه را«کژین»به ضبط آورده است و جناب داناسرشت-مترجم‌ آثار الباقیه-هم که همه اهل معنی‌اند نه لفظ،آن را به همان صورت نادرست در ترجمهء خویش آورده‌اند. این واژه صورت«گرینه»(حصار کرینه)در المسالک‌ و الممالک ابن حوقل‌5و بصورتهای«جرین»6و«جورین»7(شاید به تعریب؟) در رسالهء محاسن اصفهان و ترجمهء آن آمده است. و آن«بازاری بود بر دروازهء خور یکی از چهار دروازهء اصفهان قدیم و آن ظاهر بر سمت شرق باز می‌شده است)... در راحة الصدور از از دشت گور و باغ دشت گور که بر در شهر اصفهان و از متنزهات روزگار سلجوقیان‌ بوده است،یاد شده است. (2)-معجم البلدان: طبع لایپرینگ. در این دو بیت به رسم آتش‌افروزی در شب عید نیز اشارت رفته است."