چکیده:
در پی مرگ حکم المستنصر - آخرین امیر مقتدر امویان- اندلس به سراشیب سقوط افتاد؛ تا در عصر آخرین خلیفه اموی هشام الموید، آثار فروپاشی خلافت امویان آشکار شد. دولتی که در غرب جهان همپای خلافت شرقی عباسیان اعتبار و قدرت داشت، به ناگاه فرو ریخت، و فرمانروایانی که زیر لوای امویان در اندلس حکومت می کردند، علم استقلال برافراشتند. ملوک الطوایفی بودند که هر کدام تحت نفوذ و قدرت قبیله و یا خاندانی از اعراب و یا بربرهای غرب و جنوب اندلس بودند. یکی از این خاندان ها بنی عباد بود که توانست امارتی قدرتمند به وجود آورد؛ اما این امارت نیز نه تنها نتوانست عظمت خلافت امویان را حفظ کند، بلکه طبق شواهد تاریخی، نقش عمده ای در از هم گسیختن رشته اتحاد اسلامی در اندلس داشت.
خلاصه ماشینی:
دریافت : ٩٣/٦/١٩ پذیرش: ٩٣/٩/٢٦ مقدمه از آنجا که تاریخ اسلام یکی از مهم ترین و تأثیرگذارترین مقوله در تاریخ جهان اسـت و بخش مهمی از تاریخ تمدن بشری را در قرون وسطی تحت تأثیر فتوحـات و آمـوزه هـای خود قرار داده، و سهم عظیمی در تعیین مرزهای غرب و شرق جهان داشته اسـت ، در ایـن مقال به بخشی از مرزها و حدود تاریخی و جغرافیایی جهان اسلام در سرزمین های غربـی پرداخته شده و به طور اخص دوران پـس از فروپاشـی امپراتـوری عظـیم اسـلامی امویـان اندلس در منطقه ی غرب و اسپانیا و علل فروریزی آن مورد بررسی قرار گرفته است .
سپس برای تصرف بلاد غربی با برخی امرای زیردست خویش نقشه ای طرح کرد و توانست سرزمین های غرب آنـدلس را تـا سـواحل اقیـانوس اطلـس زیـر فرمـان بنـی عبـاد درآورد، از جمله ی این شهرها، لبله واقع در مغرب اشبیلیه و شمال شرقی ثغر ولبه بود کـه در اختیار ابوعبدالله محمدبن یحیی الیحصبی ملقب به معزالدوله قـرار داشـت (ابـن الابـار، ١٩٦٣ :١٣٠-١٢٥ /٢).
(97-101 سقوط طلیطله باعث شد، المعتمد بن عباد، امیر اشبیلیه ، که از هر گونه پیمان و مـودت با آلفونسو ناامید شده بود و سرزمین های خود را از دست رفته مـی دیـد، از قـدرت نظـامی سپاه مسلمانان در مراکش ، کمک بخواهد و ایـن سـپاه قدرتمنـد کـه آمـاده ی کمـک بـه دیگر سرزمین های اسلامی بود، مرابطون بودند به سرداری یوسف بن تاشفین .