چکیده:
هدف پژوهش حاضر ساخت ابزاری برای اندازهگیری نگرش به زمان در میان نوجوانان ایرانی بوده است. به همین منظور دو مطالعه جهت ساخت و اعتباریابی مقیاس نگرش به زمان انجام شد. در مطالعه اول برای شناسایی ابعاد نگرش به زمان و ساخت ابزار از روش کیفی و طرح نظریه برخاسته از داده بنیاد استفاده شد. شرکتکنندگان در مطالعه اول 45 نفر (23 پسر و 22 دختر) بین سنین 15 تا 17 با میانگین سنی 20/16 بودند. سه گروه کانونی در مدارس دخترانه و سه گروه کانونی در مدارس پسرانه تشکیل شد. نتایج کدگذاری باز و محوری برای دورههای زمانی گذشته، حال و آینده نشان داد که نگرش به زمان برای نوجوانان شامل هشت مقوله آینده مثبت، آینده منفی، حال لذت گرا، حال منفی، حال آیندهنگر، گذشته مثبت، گذشته منفی و پذیرش گذشته است. در مطالعه دوم بر اساس کدهای به دست آمده از مطالعه اول مقیاس نگرش به زمان تدوین شد و سپس ویژگیهای روانسنجی آن مورد بررسی قرار گرفت. شرکتکنندگان در مطالعه دوم شامل 938 دانشآموز (493 دختر و 445 پسر) ایرانی بودند. یافتههای بدست آمده از تحلیل عامل اکتشافی نشان داد که مقیاس نگرش به زمان شامل هشت مقوله آینده مثبت، آینده منفی، حال منفی، لذتگرایی، حال آیندهنگر، گذشته منفی، پذیرش گذشته و گذشته منفی است. شاخصهای برازش مدل در تحلیل عاملی تأییدی روایی این مقیاس را مورد تأیید قرار داد. بر اساس یافتهها، مقیاس نگرش به زمان میتواند به عنوان ابزاری معتبر و روا برای سنجش نگرش به زمان نوجوانان ایرانی مورد استفاده قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
در همین رابطه وورل و ملو )٢٠٠٩( اظهار می - کنند که نگرش به زمان سازه پیچیدهای است، زیرا در برگیرنده ابعاد مثبت و منفی و دوره - های زمانی گذشته، حال و آینده است و بر همین اساس بدون یک ابزار دقیق اندازهگیری نمیتوان این پیچیدگی را مورد بررسی قرار داد.
علوه بر این گروه دیگری از مطالعات بر تأثیر فرهنگ، مذهب، طبقه اجتماعی، تعلیم و تربیت و خانواده بر زمان روانشناختی تأکید کردهاند )زلسکی، سایکون و کورک ٤، ٢٠٠١؛ وورل، ملو و بوهل ٥، ٢٠١٢؛ لگهی و 6 همکاران، ٢٠١٣( و میزان تأکید افراد بر هر دوره زمانی و نگرش مثبت یا منفی آنها به آن دورهها را تحتتأثیر مقولههای فرهنگی اجتماعی )داوس و فینچلسکو٧، ٢٠٠٢(، بافت آموزشی و خانواده )مکاینرنی ٨، ٢٠٠٤( و همچنین عاملهای فردی و روانشناختی )بکر و لوثار٩، ٢٠٠٢( میدانند؛ بنابراین وجود ابزاری که قادر به در نظر گرفتن تمام این عوامل در اندازهگیری نگرش به زمان باشد مهم است.
1. Apostolidis, Fieulaine, Simonin & Rolland 2.
McKay, Cole, Sumnall & Goudie 4.
نتایج سؤال پژوهش: مؤلفههای تشکیلدهنده نگرش به زمان در بین نوجوانان کدامند؟ در این بخش نگرش دانشآموزان با توجه به سه دوره زمانی یعنی گذشته، حال و آینده مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت.
1. Manuel, Francisco & Félix (رجوع شود به تصویر صفحه) بحث و نتیجه گیری با توجه به اهمیت موضوع نگرش به زمان، در پژوهش حاضر ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه تدوین شده برای اندازهگیری نگرش به زمان با توجه به بافت و فرهنگ جامعه ایرانی مورد بررسی قرار گرفت.
Predicting educational outcomes and psychological well‐being in adolescents using time attitude profiles.