چکیده:
طی چند سال اخیر، گسترش فعالیت گروههای نئوتروریستی در خاورمیانه، موجی از تهدیدات امنیتی متنوع در این منطقه ایجاد کرده است. هرچند اخبار موثقی مبنی بر تضعیف و انهدام هستههای سازمانی و لجستیکی این گروهها در عراق و سوریه منتشر شده است، اما اسناد معتبری، حکایت از ادامه اقدامات پراکنده جریانهای ﻣﺘﺄثر از داعش دارد. پیرامون ریشههای گسترش تروریسم پژوهشهای متنوع و برای مقابله با اقدامات تروریستی، تدابیر متعدد دیده شده است. اما تجربه ﻣﺆثری از پژوهشها و اقدامات مبتنی بر شناسایی ناامنی هویت در سطح منطقهای در دسترس نیست. پژوهش حاضر به روش کیفی و با رویکرد توصیفی و تحلیلی به دنبال یافتن پاسخ این سوال است که؛ ناامنی هویتی جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی چه ﺗﺄثیری بر گسترش نئوتروریسم در خاورمیانه داشته است؟ به باور نگارندهگان؛ رهگیری مطلق روایت بیوگرافیک توسط ایران و عربستان، ضمن ایجاد ناامنی هویتی برای هر دو کشور، موجب آغاز یا تشدید اضطراب ناشی از شرم در باور و رفتار منطقهای این بازیگران، رهگیری سیاست کسب شرافت و در اثری ناخواسته، سبب گسترش نئوتروریسم در منطقه شده است.
خلاصه ماشینی:
(Saudi, 1992 در مجموع ميتوان ضلع هاي روايت بيوگرافيک عربستان سعودي را در سه سطح بيان کرد: امنيت هستي شناختي عربستان سعودي منوط به ثبات آل سعود در حاکميت اين 1 Arab nationalism کشور، ايفاي نقش مديريت منطقه اي با ابزار حداقلي «عربي» و حداکثري «وهابيت » و رهبري جهان اسلام است .
تلاش ايران از موقعيت پاد روايت براي کسب شرافت در يک کشور غيرهمسو قابل توجيه است ، اما اين تلاش در اثري ناخواسته ، عامل ايجاد ناامني هويتي در سطوح غيرهمسو مانند اهل سنت و بعثيها در داخل عراق و دولت عربستان سعودي در منطقه شد.
عربستان سعودي با تجربه سه موقعيت شرم در برابر ايران و دو زمينه تشديد شرم يا احياي شرافت در نقاط همسو و غيرهمسو يعني سقوط صدام و خيزش هاي عربي، در دو محور ذيل اقداماتي را دنبال کرد که بخشي از تبعات آن موجب گسترش نئوتروريسم گرديد: الف ) پاد روايت عربستان و احياي امنيت هويتي در نقاط غيرهمسو توسعه اسلام وهابي در داخل عربستان ١ و گسترش آن در مقابل ساير روايت هاي اهل سنت و شيعه در عراق ، سوريه ، افغانستان و نقاط ديگر خاورميانه -که به لحاظ مذهبي يا سياسي با دولت رياض فاصله دارند- از جمله اقدامات مشخص آل سعود براي احياي امنيت هستي شناختي خود است .