چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شدت تمرین ورزشی بر ظرفیت نوزایی قلبی در رتهای مبتلا به آنفارکتوس میوکارد (MI) بود. به این منظور، ابتدا رتهای نر نژاد ویستار تحت عمل جراحی بستن شریان کرونری LAD قرار گرفتند و سپس از طریق اکوکاردیوگرافی ایجاد MI تایید شد. چهار هفته پس از جراحی، رتهای مبتلا به MI بهصورت تصادفی در گروههای تمرین ورزشی با شدتهای کم (LIT)، متوسط (MIT)، بالا (HIT) و شم (Sham) به اضافه گروه کنترل سالم (Con) قرار گرفتند و پروتکلهای تمرین ورزشی را به مدت 6 هفته و 5 جلسه در هفته اجرا کردند. پس از اتمام مداخله تمرین ورزشی رتها تشریح شده و دادههای حاصل از طریق آزمون ANOVA یکطرفه و آزمون LSD تجزیهوتحلیل شدند. نتایج نشان داد بین گروهها در مقادیر کسر تزریقی، کسر کوتاهشدگی، mRNA Gata4 و mRNA Tbx5 تفاوت معناداری وجود دارد (001/ 0= P ). نتایج آزمون تعقیبی نشان داد در هر سه گروه تمرین ورزشی مقادیر کسر تزریقی و کسر کوتاهشدگی نسبت به گروه Sham افزایش معناداری داشتهاند، اما با وجود این افزایش، مقادیر آنها در گروه Con به شکل معناداری بیشتر از گروههای مبتلا به MI بود. همچنین در مقادیر mRNA Gata4 گروه LIT نسبت به گروههای MIT، HIT، Sham و Con افزایش معناداری مشاهده شد. با وجود این، در مقادیر mRNA Tbx5 بین گروههای مبتلا به MI تغییرات معناداری مشاهده نشد و تنها مقادیر mRNA Tbx5 در گروه Con نسبت به گروههای مبتلا به MI بهصورت معناداری بیشتر است. در نتیجه، تمرین ورزشی صرفنظر از شدت، عملکرد قلبی رتهای مبتلا به MI را افزایش میدهد، اما بهنظر میرسد تمرین ورزشی با شدت کم، عامل موثرتری در افزایش ظرفیت نوزایی قلبی رتهای مبتلا به MI باشد.
خلاصه ماشینی:
نتایج آزمون تعقیبی نشان داد در هر سه گروه تمرین ورزشی مقادیر کسر تزریقی و کسر کوتاه شدگی نسبت به گروه Sham افزایش معناداری داشته اند، اما با وجود این افزایش ، مقادیر آنها در گروه Con به شکل معناداری بیشتر از گروه های مبتلا به MI بود.
Cardiac Stem Cell نتایج قلب انسان دارای ظرفیتی قابل اندازه گیری برای نوزایی است .
علاوه بر این ، نتایج آزمون تعقیبی LSD نشان داد ١٠ هفته پس از جراحی در هر سه گروه تمرین ورزشی مقادیر کسر تزریقی و کسر کوتاه شدگی (به جز گروه LIT) نسبت به گروه Sham افزایش معناداری داشته اند، اما با وجود این افزایش ، مقادیر آنها در گروه Con به شکل معناداری بیشتر از گروه های مبتلا به MI است .
نتایج مطالعۀ حاضر نشان داد به طور کلی تمرین ورزشی شاخص های عملکردی قلب را در رت های مبتلا به MI بهبود میبخشد و به احتمال زیاد از سازوکارهای اصلی این بهبود عملکرد، افزایش ظرفیت نوزایی عضلۀ قلبی است .
با توجه به موارد بالا و نتایج پژوهش حاضر، به نظر میرسد یکی دیگر از سازوکارهای احتمالی افزایش ظرفیت نوزایی در این پژوهش ، بیش تنظیمی عوامل رشدی از طریق فعالیت ورزشی در رت های مبتلا به MI باشد که سرانجام به بهبود عملکرد قلبی آنها در مطالعۀ حاضر منجر شده است .
Physiological cardiac remodelling in response to endurance exercise training: cellular and molecular mechanisms.
The adult heart responds to increased workload with physiologic hypertrophy, cardiac stem cell activation, and new myocyte formation.