چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی و تبیین محدودیت های فراروی توانمند سازی اجتماعی روستائیان، در زمره تحقیقات کاربردی- غیرآزمایشی و بصورت میدانی صورت پذیرفته است. جامعه آماری تحقیق، شامل خانوارهای روستایی ساکن در محدوده مطالعاتی و روش نمونه گیری بصورت تصادفی ساده می باشد. حجم نمونه با توجه به تعداد خانوارها و استفاده از فرمول کوکران، 373 نفر سرپرست خانوار تعیین گردیده است. پایایی پرسشنامه خانوار با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 87 درصد برآورد شده است که نشان دهنده مطلوبیت مولفه های بکار رفته در پرسشنامه می باشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات، از طریق مدل تحلیل سلسله مراتبی(AHP) و با کمک نرمافزار Expert Choice و تحلیلهای آماری و فضایی تحقیق نیز با استفاده از نرمافزارهای SPSS و ArcGIS انجام شده است. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه مؤید آن است که شاخصهای مرتبط با امکانات آموزشی با ضریب 1292/0، مشارکت با ضریب 1032/0 و سرمایه اجتماعی با ضریب 0588/0، تاثیرگذارترین عوامل مطرح در بروز یا تشدید محدودیتهای توانمندسازی اجتماعی خانوارهای روستایی مورد مطالعه به حساب میآیند. بر مبنای نتایج یافته ها، استقرار و گسترش واحدهای آموزشی متناسب با نیاز روستائیان، برگزاری دوره های اموزشی و ارتقا مبااحث انگیزشی از مهمترین راهکارهای توانمندسازی روستائیان در ابعاد اجتماعی می باشد.
خلاصه ماشینی:
در واقع ، بخش های زبرخان و مرکزی شهرستان نیشابور به دلیل عدم دسترسی به فرصت های لازم برای ادامه تحصیل فرزندان ، عدم برگزاری کلاسهای آموزشی و ترویجی، پایین بودن میزان اعتماد ساکنان به مراکز خدمات روستایی، عدم وجود درمانگاه ، پاسگاه امنیتی و دامپزشکی در روستاهای محدوده مورد مطالعه و همچنین عدم وجود خانه بهداشت در اکثر روستاها، با محـدودیت های متنوعی مواجه اند که به همین دلیل ، تاکنون توسعه مناسب اجتماعی خانوارهای روستایی ساکن در آنها میسر نشده است که این امر به گسترش ناهنجاریهای اجتماعی و افزایش مهاجرت - های روستایی ـ شهری دامن زده و زمینه ساز بسیاری از مشکلات منطقه ای گردیده است .
جدول ٣: وضعیت شاخص های مرتبط با مشارکت و سطح رضایت {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} نتایج حاصل از بررسی شاخص های مرتبط با سرمایه اجتماعی نشان میدهد که اعتماد مردم روسـتا بـه یکـدیگر بـه دلیل شناخت کامل ساکنین از یکدیگر و نسبت خویشاوندی آن ها در بیشتر روستاها با میانگین ٣/٤٥ بالاترین رتبه را به خود اختصاص داده است و بالعکس ساکنین به میزان کمی به مراکز خـدماتی، دهیـار و شـوراها اعتمـاد دارنـد و مدعی هستند که این افراد فعالیت قابل توجهی در قبال توسعه روستا انجام نمیدهند و تنها نام حامیان روستا را یدک میکشند که این موضوع خود میتواند ناشی از عوامل مختلف از جمله کمبود بودجه از سمت دولت باشد.
Making social science matter?: Case Studies from community development and empowerment education research in rural Ghana and Aboriginal Australia.
0588, are considered the most influential factors in the onset or exacerbation of social empowerment constraints and limitations of studied rural households.