چکیده:
یکی از بحث برانگیزترین موضوع های مدیریت مالی، مدیریت وجه نقد است. چگونگی به کارگرفتن منابع شرکت و به ویژه وجوه داخلی،تصمیمی مهم در تضاد بین سهام داران و مدیران است. مدیران با انتخاب ترکیب مناسبی از دارایی ها و بدهی ها سعی دارند تا به هدف حداکثر کردن ارزش سهام شرکت برسند. در این پژوهش سعی شده است ارتباط ارزشی نگهداشت وجه نقد بررسی شود. این پژوهش از نظر هدف یک پژوهش بنیادی تجربی و از لحاظ ماهیت یک پژوهش همبستگی است. نوع رگرسیون، رگرسیون داده های ترکیبی و نوع داده ها جهت آزمون، داده های تلفیقی است. برای آزمون فرضیه های پژوهش با استفاده از روش حذف سامانمند، نمونه ای شامل 118 شرکت از میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق تهران در بازه زمانی 1385 تا 1389 انتخاب شده است. نتایج نشان می دهد که نگهداشت وجه نقد ارتباط منفی با ارزش شرکت ندارد، اما نگهداشت وجه نقد اضافی با وجود سطح فعلی وجه نقد در شرکت، ارتباط منفی با ارزش شرکت پیدا می کند. همچنین سهام داران به نسبت های جاری و آنی در شرکت های اهرمی توجه بسیاری می کنند.
خلاصه ماشینی:
متغیر(های) مستقل متغیرهای مستقل این پژوهش مانند مدل پژوهش فاکندر و وانگ (٢٠٠٦) به شرح جدول (١) اندازه گیری میشوند: جدول (١): متغیرهای مستقل و نحوه اندازه گیری آنها (رجوع شود به تصویر صفحه) تدوین فرضیه ها فرضیه اول : نگهداشت وجه نقد ارتباط منفی با ارزش شرکت دارد.
گرد آوری میشود و با استفاده از روش ها و تکنیک های آماری پذیرفته شده مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد پژوهش حاضر از نوع بنیادی تجربی است و از نظر ماهیت از نوع همبستگی است ، زیرا از یک طرف وضع موجود را بررسی میکند و از طرف دیگر رابطه بین متغیرهای مختلف را با استفاده از تحلیل رگرسیون کشف یا تعیین میکند.
نتایج آزمون فرضیه اول به شرح جدول ٦ است : جدول (٨): نتیجه آزمون مدل ١ (رجوع شود به تصویر صفحه) در جدول (٨) ضریب برآوردی متغیر Cit، بیشتر از صفر است که این به معنای وجود ارتباط مثبت با متغیر بازده غیرعادی است و نشان میدهد که با افزایش یک ریال در وجه نقد، سرمایه - گذاران ارزشی بیش از یک ریال برای آن قائلند.
جدول (١٠): نتیجه آزمون مدل (٣) متغیرها ضریب برآوردی خطای استاندارد آماره آزمون t احتمال آزمون t (رجوع شود به تصویر صفحه) (رجوع شود به تصویر صفحه) از آن جا که ضریب Li,t*Cit بزرگ تر از یک است به معنای این است که سهام داران برای هر ریال وجه نقد نگهداری شده در شرکت های با اهرم مالی بالا نسبت به شرکت های با اهرم مالی پایین ، ارزشی بیشتر از یک ریال قائلند.