چکیده:
هدف پژوهش حاضر ارزیابی توانایی اقلام تعهدی صورتهای مالی در پیشبینی جریانهای نقدی است. به این منظور دادههای 85 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی فاصله زمانی 1391-1387 مورد بررسی قرار گرفت. جهت شناسایی و برآورد درآمدهای آتی موسسات و ارزیابی توانایی اقلام تعهدی صورتهای مالی در پیشبینی جریانهای نقدی از تجزیه تحلیل رگرسیون استفاده شد. با استفاده از دو مولفه رشد فروشها و استراتژی تعیین موجودی بر اساس انتظارات مدیریت که هر دو بر درآمدهای آتی موسسات و جریانهای نقدی تاثیرگذارند، این پژوهش شواهدی درباره ارتباط اقلام تعهدی و قابلیت پیشبینی جریانهای نقدی بر اساس ویژگیها و خصوصیات موسسه فراهم میکند. پژوهش حاضر توانسته است با نشان دادن رابطه بین اقلام تعهدی و قابلیت پیشبینی جریانهای نقدی، شواهد بهتری برای ادعای مطرح در مفاهیم حسابداری مبنی بر قابلیت اقلام تعهدی در پیشبینی جریانهای نقدی فراهم نماید. نتایج این پژوهش نشان میدهد که قابلیت پیشبینی اقلام تعهدی در تمامی موسسات یکسان نیست.
خلاصه ماشینی:
با استفاده از دو مؤلفه رشد فروش ها و استراتژی تعیین موجودی بر اساس انتظارات مدیریت که هر دو بر درآمدهای آتی موسسات و جریانهای نقدی تأثیرگذارند، این پژوهش شواهدی درباره ارتباط اقلام تعهدی و قابلیت پیش بینی جریان های نقدی بر اساس ویژگیها و خصوصیات موسسه فراهم میکند.
پژوهش حاضر توانسته است با نشان دادن رابطه بین اقلام تعهدی و قابلیت پیش بینی جریان های نقدی، شواهد بهتری برای ادعای مطرح در مفاهیم حسابداری مبنی بر قابلیت اقلام تعهدی در پیش بینی جریانهای نقدی فراهم نماید.
همچنین از اهداف دیگر پژوهش فراهم آوردن شواهد تجربی مبنی بر این که اقلام تعهدی ممکن است برای برخی موسسات حاوی اطلاعات مفید تری نسبت به سایر شرکت ها باشد که در این صورت می توان خصوصیات شرکت و صنعتی را شناسایی کرد که توانایی پیش بینی نهایی مدل های تعهدی را افزایش میدهد.
سایر فرضیات پژوهش نیز برای آزمون وجود رابطه بین متغیرهای خصوصیات موسسه و قابلیت پیش بینی جریان های نقدی استفاده شده اند.
جدول (٧):تاثیر خصوصیات موسسه بر مدل های پیش بینی با استفاده از تخمین فروش ها از طریق موجودی مواد و کالای پایان دوره همبستگی اسپیرمن بین قابلیت پیش بینی نهایی مدل ها و خصوصیات (رجوع شود به تصویر صفحه) *اقلام داخل پرانتز نشان دهنده سطح معنی داری است (ماخذ: یافته های پژوهشگران ) طبق تحلیل جدول ٤ از آنجا که مدل نقدی تصادفی (CFRW) خطای پیش بینی محض کمتری را نسبت به مدل نقدی رگرسیون (CFREG) فراهم میکند توجه بر قابلیت پیش بینی نهایی مدل های تعهدی (ACCREG, ACCPAR) بیش از مدل نقدی تصادفی (CFRW) متمرکز شده است .