چکیده:
بر اساس مبانی گزارشگری مالی بیان شده است که گزارش های مالی که در صورت های مالی خلاصه شده اند دربرگیرنده اطلاعات مفیدی برای پیش بینی جریانات نقدی آتی و ریسک مربوط به آن است. طبق مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای، ریسک سیستماتیک تغییرات نسبی بازده هر سهم نسبت به بازده بازار و در نتیجه ریسک مربوط به جریانات نقدی آتی را نشان می دهد. هدف اصلی این پژوهش نیز بررسی میزان سودمندی بعضی از اطلاعات حسابداری در فرآیند پیش بینی ریسک سیستماتیک است. به این منظور نمونه ای متشکل از 410 سال- شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که اطلاعات مورد نیاز آنها طی دوره زمانی 87-1378 در دسترس بود، انتخاب گردید. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از تکنیک های آماری همبستگی و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین شش متغیر حسابداری با ریسک سیستماتیک طی دوره زمانی 1378 تا 1387 رابطه معنی دار وجود دارد. علاوه بر این، نتایج حاصل از مدل رگرسیون چند متغیره نهایی، پیش بینی شده با استفاده روش حذف پسرو، نشان می دهد که از بین شش متغیر پیش بینی کننده، چهار متغیر باقیمانده در آخرین گام نسبت به سایر متغیرهای پژوهش در پیش بینی ریسک سیستماتیک دارای محتوای افزاینده اطلاعاتی است
خلاصه ماشینی:
علاوه بر اين ، نتايج حاصل از مدل رگرسيون چند متغيره نهايي ، پيش بيني شده با استفاده روش حذف پسرو، نشان مي دهد که از بين شش متغير پيش بيني کننده ، چهار متغير باقيمانده در آخرين گام نسبت به ساير متغيرهاي پژوهش در پيش بيني ريسک سيستماتيک داراي محتواي افزاينده اطلاعاتي است .
بر اين اساس ، هدف اساسي مورد علاقه اين پژوهش ، بررسي رابطه بين بعضي از اطلاعات حسابداري با ريسک سيستماتيک و تعيين توانايي هر يک از اين اطلاعات در پيش بيني ريسک سيستماتيک در بورس اوراق بهادار تهران است تا نهايتا به عنوان راهنمايي جهت تصميم گيري سرمايه گذاران بالفعل و بالقوه براي ارزيابي اوراق بهادار در بازارهاي سرمايه مورد استفاده واقع شود.
٣- فرضيه هاي پژوهش با توجه به مباني نظري و پژوهش هاي انجام گرفته و نتايج حاصل شده ، جهت بررسي و آزمون محتواي اطلاعاتي بعضي از متغيرهاي حسابداري در پيش بيني بيني ريسک سيستماتيک فرضيه هاي زير تعريف گرديد: فرضيه ١- بين ميانگين سود سهام پرداختي با ريسک سيستماتيک رابطه معکوس وجود دارد.
نتايج نشان مي دهد که بين متغير ميانگين سود پرداختي و ريسک سيستماتيک رابطه معني دار آماري وجود ندارد و بنابراين ، مي توان نتيجه گرفت که طي دوره زماني پژوهش ، اطلاعات مربوط به ميانگين سود پرداختي در فرآيند پيش بيني ريسک سيستماتيک داراي محتواي اطلاعاتي نيست .
بر اين اساس مي توان نتيجه گرفت که ممکن است بين متغير ميانگين اندازه شرکت و ريسک سيستماتيک رابطه مستقيم وجود داشته باشد.