چکیده:
در این پژوهش، موضوع فرزندخواندگی بـه کمـک قواعـد ومقررات قـانونی و نظام حقوقی اسلام، انگلستان و آمریکا بررسی شده است. فرزندخواندگی آن است که کسی، دیگری را که فرزند نسبی او نیست، به فرزندی بپذیرد. در عربی، به فرزندخواندگی دعی و تبنی گفته میشود؛ تبنی در لغت یعنی پسرخواندگی و در اصطلاح، بر پسر یا دختری اطلاق میشود که مردی او را به فرزندی پذیرفته باشد نسبت به آن مرد پسر خوانده گفته میشود. قرآن کریم این سنت جاهلی را باطل کرد و حکم نمودکه فرزند خواندهها به پدرانشان نسبت داده شوند و اگر پدرانشان ناشناخته باشند،آنان برادران دینی هستند. این تحقیق با شیوهی توصیفی- تحلیلی به این موارد پرداخته است: حکم فرزندخواندگی در قرآن؛ روایات وآثار مترتب برآن؛ رد این ادعاکه فرزندخواندگی پدیدهای انسانی است: مقررات فرزندخواندگی درنظام حقوقی ایران، انگلستان وآمریکا و شرایط والدین پذیرنده. در عصرکنونی، یکی ازمشکلات درحال افزایش، تحویل طفل از سوی والدین قانونی به متقاضیان نگهداری فرزند است، گاهی متقاضی با مقاصد خیرخواهانه اقدام میکند وگاهی بهمنظور رفع مشکل عاطفی است، چون متقاضی بدون فرزند است وگاهی به صورت غیرقانونی و غیرانسانی از طریق دریافت وجه صورت میگیرد.
خلاصه ماشینی:
به هرحال ، فرزندخوانده در واقع ، فرزندِ حکمی و انتساب او به خانواده مجازی است ؛ لذا ممکن است در مواردی و در نتیجه ی بروز حوادثی از قبیل فوت پدر ومادرِ حکمی، ارتباط ایجاد شده به هم بخورد وکودک در حکم فرزند خانواده ی دیگر درآید،درحالیکه فرزند مشروع و قانونی را هیچ حادثه ای بیگانه نمیسازد و پیوند طبیعی او و پدرومادر گسستنی نیست (متولی، ١٣٧٩ :١٧٠) اسلام شروط واحکام دوران جاهلیت درباره ی تبنی وآثار مترتب بر آن باطل کرد؛ زیرا در تبنی دوران جاهلیت ، هنگامیکه مردی به کسی علاقه داشت ، او را به خود ملحق میکرد و برای او، سهمی مانند سهم پسری از پسران صلبی و واقعی خود در میراث قرار میداد و به او نسبت داده میشد.
سرپرستی کودکان بیسرپرست در حقوق موضوعه ی ایران در حقوق ایران نهادی به عنوان فرزندخواندگی وجود ندارد که فرزندخوانده ،از هر جهت ، در حکم فرزند واقعی باشد و از آثار پسر و پدر بهره مند شود؛ اما با توجه به اینکه نوع دوستی وکمک و حمایت از نیازمندان از تعالیم اسلام است و اسلام بر رسیدگی به ایتام وکودکان بیسرپرست و لقیط ها تأکید وسفارش کرده است ؛ مقررات مدونی به منظور سرپرستی آنان وضع شده است که برخی، برای آن ، اصطلاح فرزندخواندگی ناقص را به کارمیگیرند.
com/request/adoption_of_children_act_1926) قانون انگلستان شرط نمیکند که شناسنامه ی پرورش دهنده ، انگلیسی باشد بلکه به محل سکونت اکتفا میکند که در انگلستان باشد؛ بنابراین ، فرد غیر انگلیسی میتواند یک کودک انگلیسی را به عنوان فرزندخوانده بگیرد این امر گاهی سبب میشود که کودک دو شناسنامه داشته باشد؛ همچنین ، درخواست باید از طرف زوج و زوجه باشد نه یکی از آن دو؛ مگر اینکه از هم جداشده باشند.