چکیده:
برنامهریزی بیمارستانها برای پاسخگویی موثر به مخاطرات داخلی و خارجی و داشتن برنامه تمرین شده کاملا ضروری است. این پژوهش با هدف برنامهریزی و میزان آمادگی بیمارستانهای تهران جهت امداد رسانی در شرایط غیر مترقبه و رابطه آن با سنجه های مدیریت بحران صورت گرفته است.پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بوده که مدیران اجرایی و کارکنان درمانی و بهداشتی جمعی این بیمارستان جامعه پژوهش را تشکیل میدهند. به منظور اندازه گیری میزان آمادگی بیمارستان جهت امدادرسانی در شرایط اورژانسی از پرسشنامه استاندارد اطلاعات آمادگی در شرایط اورژانسی(EPIQ) استفاده شد،که تعداد ۶۵ پرسشنامه توسط کارکنان بعنوان حجم نمونه که به روش تصادفی ساده انتخاب شده بودند، تکمیل گردید. همچنین سنجه های اعتبار بخشی مرتبط با بحران، از واحد مدیریت بحران بیمارستان مورد مطالعه جمعآوری گردید .تحلیل داده ها با استفاده از نرمافزار SPSS و بکارگیری آزمونهای اسمینروف و پیروسون انجام شد. براساس نتایج پژوهش حاظر آمادگی بیمارستانهای تهراندر بحران،از وضعیت مناسبی برخوردار نبود)میانگین کل:۷۴/ ۲ از ۵درمقیاس لیکرت(ودر بین ابعاد مورد بررسی نیز، بعد آشنایی بامسائل روانی، کمتر از سایر ابعاد و بعد آشنایی بااپیدمیولوژی ومراقبت بیشترین امتیاز را نشان میدهد. همچنین میانگین کلی میزان استقرار سنجه های اعتبار بخشی در بیمارستانهای مورد بررسی۷۷ درصد گزارش شده است و ضریب هم بستگی بین آمادگی بیمارستانها در برابر بحران و استقرار سنجه های اعتبار بخشی ۶۴/ ۰ بود که از لحاظ آماری رابطه معنا داری دارد .نتایج حاصله عبارت است از اجرای استانداردهای مدیریت بحران در برنامه های اعتبار بخشی بیمارستان با شرایط وضعیت کنونی نمیتواند به ارتقاء آمادگی در برابر بحران بیانجامد .
خلاصه ماشینی:
این پژوهش با هدف برنامه ریزی و میزان آمادگی بیمارستان های تهران جهت امداد رسانی در شرایط غیر مترقبه و رابطه آن با سنجه های مدیریت بحران صورت گرفته است .
در بررســی های صورت گرفته از طریق مراجعه به آثار مکتــوب اعم از کتاب ها، مقاله های علمی و منابع الکترونیکی و ســایت های معتبر علمی ، درباره نقش آمادگی های بیمارستانی در کنترل شرایط اضطراری و رابطه متغیرهای مختلف امدادرسانی با مدیریت بحران صورت گرفته است که در زیر به برخی از آن ها اشاره می شود: 105 زارعی و همکاران در پژوهشــی با عنوان " برنامه ریزی بیمارســتانهای تهران در شرایط غیر مترقبه و رابطۀ آن با ســنجه های مدیریت بحران با حجم نمونه ای مشــتمل بر ۵۶ نفر از کارکنان بیمارستان های تهران به بررسی رابطه برنامه ریزی آمادگی بیمارستانی و مؤلفه های سنجه های اعتبار سنجی بیمارســتان های مورد مطالعه پرداختند.
سپس به منظور بررسی فرضیه اصلی تحقیق و با توجه به اینکه جامعه آماری نرمال بود، از آزمون همبســتگی پیرسون استفاده شد که ارتباط بین میزان آمادگی در برابر بحران کارکنان درمانی بیمارستان های تهران و سنجه های اعتبار بخشی از لحاظ آماری معنی دار بوده است که به شرح جدول ۴آمده است .
نتایج پژوهش صورت گرفته در بیمارستان مورد مطالعه ، حاکی از میزان آمادگی این مرکز درمانی در حد ضعیف تا متوسط جهت امداد رسانی در مواقع وقوع حوادث طبیعی می باشد.