چکیده:
هر فردی در زندگی فقدان عزیز و سوگ را تجربه میکند. از آنجا که طی نشدن دوران سوگواری بهطور طبیعی موجب کاهش عملکرد فردی و اجتماعی میشود، تلاشهای زیادی برای شناخت فنون و مهارتهای گذر از سوگ صورت گرفته است. در این بین، مذهب و معنویت نقش درمانگرانه و پیشگیرانه دارد. هدف از این پژوهش، شناخت تاثیر معنویت (روش صبر) بر کاهش آثار سوگ و رشد پس از ضربه در خانوادههای مصیبتدیده است. در این تحقیق از مطالعه نیمهآزمایشی (پیشآزمون و پسآزمون با گروه آزمایش و کنترل) استفاده شد. آزمودنیها 20 نفر بودند که از بین خانوادههای سوگوار تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره) استان تهران انتخاب شدند و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای گروه آزمایش جلسات آموزشی صبر، برگرفته از معنویتدرمانی، در 8 جلسه 1ساعته بهصورت یک روز در هفته برگزار شد. ابزار مورد استفاده برای جمعآوری اطلاعات سیاهه آثار سوگ هوگان و پرسشنامه رشد پس از ضربه بود. نتایج نشان داد گروه آزمایش که در جلسات آموزشی صبر شرکت داشتند در مقایسه با گروه کنترل به میزان معناداری کاهش آثار سوگ را نشان دادند. همچنین، آموزش روش صبر بر تمامی زیرمقیاسهای آثار سوگ شامل رشد شخصی، ناامیدی، خشم و سرزنش، وحشتزدگی، درهمریختگی و کنارهگیری موثر است. کسانی که در گروه آزمایش شرکت داشتند نسبت به گروه کنترل رشد پس از ضربه را نشان دادند. بنابراین، آموزش صبر بر تمامی زیرمقیاسهای رشد پس از ضربه، شامل شیوههای جدید، ارتباط با دیگران، قدرت شخصی، ارزش زندگی و تغییر معنوی موثر است. با توجه به اینکه روش صبر میتواند تاثیر مثبت و سازندهای بر کاهش آثار سوگ و رشد پس از ضربه بگذارد و با توجه به اینکه این روش مبتنی بر الگوی اسلامی ایرانی است، توسعه آن در بین مشاوران و بهکارگیری آن برای افراد سوگوار پیشنهاد میشود.
خلاصه ماشینی:
با توجه به اینکه روش صبر میتواند تأثیر مثبت و سازندهای بر کاهش آثار سوگ و رشد پس از ضربه بگذارد و با توجه به اینکه این روش مبتنی بر الگوی اسلامی ایرانی است، توسعۀ آن در بین مشاوران و بهکارگیری آن برای افراد سوگوار پیشنهاد میشود.
صبر، معنویتدرمانی، سوگ، رشد پس از ضربه The effectiveness of patience training on reducing grief and facilitating post-traumatic growth Khodabakhsh Ahmadi Atefeh Darabi Abstract Everybody experiences the loss of a dear person and grief in their lives.
This research aims to study the effect of spirituality (patience method) on reducing the impacts of grief and post-traumatic growth in disaster-stricken families.
در پژوهش حاضر میتوان گفت درمان با روش صبر با درنظر گرفتن مفاهیم دینی و با توجه به اینکه در سالهای اخیر گرایش زیادی به کاربرد مفاهیم دینی در حوزۀ درمان و تغییر رفتار ایجاد شده است به بازسازی افراد دچار فقدان کمک میکند و با درک مشکل در یک فرایند مشاورهای همدلانه، عواطف مرتبط با داغدیدگی را کاهش میدهد و نیز به فرد کمک میکند تا به زندگی طبیعی بازگردد.
بنابراین، هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش صبر که مبتنی بر فرهنگ اسلامی است بر کاهش آثار سوگ و رشد پس از ضربه در خانوادههای دچار فقدان است.
بحث و نتیجهگیری هدف از این پژوهش شناخت اثربخشی آموزش صبر بر کاهش آثار سوگ و تسهیل رشد پس از ضربه در دختران دچار فقدان پدر است.
همچنین، نتایج نشان داد که آموزش صبر بر رشد پس از ضربه (در ابعاد شیوههای جدید، ارتباط با دیگران، قدرت شخصی، ارزش زندگی و تغییر معنوی) در دختران دارای تجربۀ سوگ پدر تأثیر دارد.