چکیده:
سابقه و هدف: نگرش مذهبی و عزّت نفس مقولههایی هستند که در تمام جنبههای زندگی بشر تاثیر بسزایی دارند و پژوهشهای بسیاری دراینباره انجام شده است. این مطالعه با هدف بررسی نگرش مذهبی و عزّت نفس در دانشجویان رشتهی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز و رابطهی بین این دو متغیّر صورت گرفته است.
روش کار: در این مطالعهی توصیفی-تحلیلی، ۱۹۷ نفر از دانشجویان سال اول و آخر رشتهی پزشکی به روش تمامشماری، انتخاب و بررسی شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامههای استاندارد نگرشسنج مذهبی گلریز و براهنی و عزّت نفس روزنبرگ جمعآوری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی و من ویتنی انجام شد. در این پژوهش همهی موارد اخلاقی رعایت شده است و نویسندگان مقاله هیچگونه تضاد منافعی گزارش نکردهاند.
یافتهها: میانگین سن دانشجویان سال اول ۹۴/۰±۹۳/۱۸ و سال آخر ۲۸/۱±۵۹/۲۴؛ و میانگین نمرهی نگرش مذهبی و عزّت نفس دانشجویان از حداکثر ۱۰۰ و ۴۰ بهترتیب ۵۶/۱۰±۴۲/۶۰ و ۹۲/۵ ±۵۱/۲۶ بود. علاوهبراین، میانگین و انحراف معیار نمرات نگرش مذهبی دانشجویان سال اول و آخر پزشکی نیز بهترتیب ۰۱/۱۰±۳۹/۶۳ و ۳۵/۱۰±۵۵/۵۷ بود که این تفاوت از نظر آماری معنیدار بود (۰۰۱/۰>p). همچنین میانگین و انحراف معیار نمرات عزّت نفس دانشجویان سال اول و آخر پزشکی بهترتیب ۱۴/۶±۵۸/۲۶ و ۷۱/۵±۴۳/۲۶ بود که این تفاوت از نظر آماری معنیدار نبود (۸۵/۰=p). ضریب همبستگی پیرسون نیز نشان داد که بین نگرش مذهبی و عزّت نفس رابطهی مثبت معنیدار (۱۵۶/۰= rو ۰۳۲/۰=p)؛ و بین نگرش مذهبی و سن رابطهی منفی و معنیداری وجود داشت (۲۹۳/۰-= r و ۰۰۱/۰=p).
نتیجهگیری: نتایج نشان داد که میزان نگرش مذهبی دانشجویان پزشکی در بدو ورود به دانشگاه بسیار زیاد بود اما در پایان تحصیل کاهش یافته بود. ازاینرو، شناسایی عوامل کاهشدهندهی نگرش مذهبی دانشجویان و اجرای برنامههای راهبردی میتواند زمینهی تقویت باورهای دینی را فراهم کند.