چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه هوش عمومی و هوش معنوی با آسایش معنوی انجام شد. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه علامه طباطبائی تهران در سال تحصیلی 1397-1396 بود که براساس جدول مورگان تعداد 370 نفر بهعنوان نمونه با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه ویژگیهای جمعیتشناختی، مقیاس هوش غیرکلامی کتل، پرسشنامه آسایش معنوی، و مقیاس هوش معنوی استفاده شد. دادهها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان تحلیل شد. نتایج نشان داد که هوش عمومی با هوش معنوی و مولفههای آن (به غیر از مولفه فهم معنا و تاثیر امور دینی) رابطه معناداری ندارد. همبستگی آسایش معنوی با هوش معنوی و مولفههای آن (به غیر از مولفههای تفکر انتقادی وجودی و سازگاری معنوی در روابط بینفردی) معنادار است. نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که متغیر هوش عمومی تنها 4 درصد از تغییرات متغیر ملاک آسایش معنوی را پیشبینی کرده است و هوش معنوی و مولفههای آن توانسته اند 7/1 درصد از تغییرات متغیر ملاک آسایش معنوی را پیشبینی کنند. براساس یافتههای این پژوهش، مسئولان و مدیران مراکز مشاوره دانشگاهها میتوانند با مداخلههای متمرکز بر هوش معنوی در قالب کارگاه و دورههای آموزشی در جهت ارتقای معنوی و دینی و سلامت معنوی دانشجویان اقدام کنند
خلاصه ماشینی:
spiritual intelligence Gardner King Zohar & Marshal یکی از عواملی که میتواند با هوش معنوی افراد رابطه داشته باشد هوش عمومی 1 آنهاست.
سلامت مذهبی به چگونگی Intelligence Qoutient (IQ) Gage & Berliner Smith Spiritual well-being Craven & Hirnle درک افراد از سلامتی در زندگی معنویشان هنگامی که با قدرتی بالاتر ارتباط دارند، اشاره دارد و سلامت وجودی بر نگرانیهای اجتماعی و روانی افراد متمرکز است (هیل و هود 1 ، 1999).
بر این اساس، بیشتر مطالعات صورتگرفته در زمینۀ هوش معنوی حاکی از آن است که هوش معنوی یکی از Hill & Hood Emmons Wolman Sisk Vaughan King & DeCicco عوامل مؤثر در سلامت و ارتقای کیفیت زندگی و حتی موفقیت افراد محسوب میشود و فقدان آن میتواند زمینهساز مشکلات سلامت روان و بروز اختلالات روانشناختی در افراد شود (کینگ، 2009؛ حیدری و همکاران، 1394؛ نصرتی و همکاران، 1396؛ برزگر بفرویی و همکاران، 1396).
این مقیاس 7 عامل هوش معنوی شامل توانایی تولید معنای شخصی (4 گویه)، تفکر انتقادی وجودی spiritual well-being Questionnaire Paloutzian & Ellison Nasel Amram & Dryer (5 گویه)، درک و بسط حالات آگاهی و فراروندگی (7 گویه)، درک پدیدۀ متعالی در ورای موجودات هستی (4 گویه)، فهم معنا و تأثیر امور دینی (9 گویه)، حل مسائل با استفاده از منابع معنوی (6 گویه)، سازگاری معنوی در روابط بینفردی (4 گویه) را در بر میگیرد.
بهطور کلی، نتایج این پژوهش نشان داد که هوش معنوی متغیری مستقل از هوش عمومی است و با آسایش معنوی دانشجویان ارتباط دارد.