چکیده:
مقاله حاضر به بررسی رابطه بین سرمایهی فرهنگی و ابعاد مختلف هویت در میان دانشجویان شاغل به تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در ساال تحصیلی 93-92 میپردازد. روش پژوهش کمی و تکنیک مورد استفاده پیمایش میباشد. بدین منظور یک نمونهی 345 نفری از دانشجویان شاغل به تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد به شیوهی تصادفی سهمیهای انتخاب شده، دادهها توسط پرسشنامه گردآوری شد. یافتهها نشان میدهد که بین سرمایهی فرهنگی و ابعاد سهگانهی بحران هویت (فردی، قومی، ملی) رابطهی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین میانگین ابعاد فردی، قومی و ملی بحران هویت بر اساس متغیرهای جنسیت و شاخهی تحصیلی متفاوت میباشد. در آزمون رگرسیون سلسلهمراتبی چندمتغیره، متغیرهای سرمایهی فرهنگی، جنسیت و شاخهی تحصیلی به ترتیب وارد معادله شدند و توانستند در مجموع حدود 20 الی 22 درصد از واریانس متغیرهای وابسته یعنی بحران هویت (فردی، قومی، ملی) را تبیین کنند. در نتیجه بین سرمایهی فرهنگی و ابعاد سهگانهی هویت رابطهی مثبت و معناداری وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
رابطه بین میزان سرمایهی فرهنگی و میزان بحران هویت قومی نتایج حاصل از اجرای آزمون ضریب همبستگی پیرسون (>p؛ -=r) نشان داد که همبستگی معکوس و معناداری بین این دو وجود دارد و بنابراین فرض تحقیق مورد تأیید قرار میگیرد.
بنابراین با توجه به این که در سطر دوم مقدار =t و ٠/٠٥> Sig میباشد، میتوان گفت که میانگین بحران هویت فردی در میان دانشجویان دختر و پسر متفاوت است و بنابراین فرض تحقیق مورد تأیید قرار میگیرد.
چرا که بین این دو همبستگی وجود دارد و به هر میزان که افراد با بحران هویت قومی کمتری مواجه باشند، به همان اندازه میزان سرمایهی فرهنگی آنان بالا میباشد.
نکتهی مهم دیگری که باید بدان توجه داشت این است که اگر چه بین ابعاد مختلف هویت و سرمایهی فرهنگی همبستگی معنادار و مثبتی برقرار بود، لیکن این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که میانگین میزان سرمایهی فرهنگی به سطح پایین جامعه نزدیک تر بود و این میتواند نشان گر این نکته باشد که عوامل دیگری نیز وجود دارند که بر سرمایهی فرهنگی تأثیر دارند و نقش مؤثرتری در این زمینه ایفا میکنند.
- از آن جایی که یافتههای تحقیق نشان گر وجود بحران هویت و تأثیر سرمایهی فرهنگی بر این متغیر است ، پیشنهاد می شود وزارت خانهها و سازمان های فرهنگی چون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا سازمان تبلیغات اسلامی (به عنوان سازمانی که بیشترین ارتباط را با جامعهی روحانیت و وعاظ دارد)، نقش و اهمیت ویژه ای به بحث سرمایهی فرهنگی داده و نسبت به تقویت این ویژگی در سطح جامعه اقدام نماید.