چکیده:
سرمایه اجتماعی بستر مناسبی برای بهرهوری سرمایه انسانی و فیزیکی و راهی برای نیل به موفقیت قلمداد میشود که به زندگی فرد معنی و مفهوم میبخشد و زندگی را سادهتر و لذتبخشتر میسازد. مصرف کالاهای فرهنگی بهعنوان یکی از ابعاد حیات فرهنگی که در عمل و کنش افراد حضور دارد متاثر از سرمایه اجتماعی میباشد. هدف تحقیق بررسی رابطه سرمایه اجتماعی دانشآموزان با مصرف کالاهای فرهنگی آنها در شهر دامغان صورت گرفته است. روش تحقیق پیمایشی و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بوده است که بعد از برآورد اعتبار و پایایی، در بین پاسخگویان با روش نمونهگیری تصادفی توزیع گردید. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان این شهر در سال 1392 میباشد که شامل 2608 دانشآموز بود که از این تعداد با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه کوکران، تعداد 380 نفر تعیین شدند. نتیجه بهدستآمده نشان داد حاصل مصرف کالاهای فرهنگی بین جنسیت و نوع مدرسه متفاوت است؛ و بین متغیرهای طبقه اجتماعی ـ اقتصادی، اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، تعامل اجتماعی، عضویت در گروههای اجتماعی و درنهایت سرمایه اجتماعی دانشآموزان با مصرف فرهنگی آنها رابطه معنادار تایید شد.
خلاصه ماشینی:
با توجه به سطح ناپارامتریک متغیرها از آزمون ضریب اسپیرمن استفاده شده است این آزمون در فاصله اطمینان ٩٥% سنجش شده است سطح معنیداری برابر ٠٠٤١=Sig است که از سطح مورد نظر ٠/٠٥ کوچک تر است نشان از معنیداری رابطه طبقه اقتصادی ـ اجتماعی دانش آموزان و مصرف کالای فرهنگی آن ها میباشد.
با توجه به سطح معناداری این رابطه که برابر با ٠/٠٠٠ است و کوچک تر از ٠/٠٥ محاسبه شده است بنابراین فرض صفر رد و فرضیه پژوهش تأیید میشود؛ یعنی بین مشارکت اجتماعی دانش آموزان و میزان مصرف کالاهای فرهنگی آنان رابطه معناداری وجود دارد.
با توجه به سطح شبه پارامتریک متغیرها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است این آزمون در فاصله اطمینان ٩٩% سنجش شده است سطح معنیداری برابر ٠٠٠٠=Sig است که از سطح مورد نظر ٠/٠١ کوچک تر است نشان از معنیداری رابطه بین تعامل اجتماعی و مصرف کالای فرهنگی میباشد.
(2007) برای آزمون رابطه متغیر مشارکت اجتماعی و مصرف کالای فرهنگی با توجه به سطح شبه پارامتریک آن ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد که فرضیه محقق تأیید شد؛ و نتیجه آزمون نشان داد که بین مشارکت اجتماعی دانش آموزان و مصرف کالای فرهنگی رابطه معناداری وجود دارد؛ که با نتیجه تورچ (٢٠٠٧)، چان و گلدتراپ (٢٠٠٧)، عابدینی و مولایی (١٣٩١) همسو است .
برای آزمون رابطه متغیر عضویت در گروه ها اجتماعی و مصرف کالای فرهنگی، با توجه به سطح شبه پارامتریک آن ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد که فرضیه محقق تأیید شد؛ و نتیجه آزمون نشان داد که بین عضویت در گروه ها اجتماعی دانش آموزان و مصرف کالای فرهنگی رابطه معناداری وجود دارد؛ و با نتیجه عابدینی و مولایی (١٣٩١) همسو است .