چکیده:
این مطالعه کیفی به منظور طراحی و آزمون مدلی برای غیبت ذهنی کارکنان انجام گردیده است. به این
منظور ضمن انجام مصاحبه باز با ٢٥ نفر از کارکنان بانک سپه استان لرستان که به صورت نمونهگیری
تصادفی ساده انتخاب شده بودند انجام گردید. طی فرایند کدگذاری باز شاخصهایی گردآوری شدند و
از دل آنها مقولههای استخراج شد. یافتهها نشان میدهد به طور کلی کارمندان مسنتر کمتر احتمال دارد
که غیبتهای کوتاه مدت استعلاجی بدون گواهی از کار داشته باشند. در نهایت نتایج نشان میدهد که
روابط با کیفیت با سرپرستان میتواند هم از غیبتهای استعلاجی بلندمدت و هم کوتاه مدت در تمامی
سنین جلوگیری کند. راهکار اصلی این است که عدم حضور ذهنی و در واقع غیبت ذهنی است که باید با
آموزش کافی در این زمینه و فراهم کردن شرایط کاری مناسب، این مساله را تا حد امکان کنترل کرد.
مدیران موظفند با بررسی و تحلیل میزان برقراری ارتباط موثر بین افراد سازمان، نقاط ضعف را در
آموزشهای آتی مد نظر قرار دهند تا گروه واحد سازمان بتواند به هدف خود که همان حضور پویا در
دهکده جهانی است، دست یابد.
خلاصه ماشینی:
حضور در محيط هاي کاري و صرف بخش قابل توجهي از زمان روزانه براي انجام کار و دغدغه و اشتغالات ذهني درباره فعاليت هاي کاري باعث شده است تا افراد زمان بسيار زيادي را به طور دلخواه و داوطلبانه به فعاليت هاي کاري اختصاص دهند، بدون آن که به اندازه مناسب و کافي به استراحت و تفريح پرداخته و زماني را به خانواده و دوستان اختصاص دهند، از اين رو غالبا سبب ايجاد مشکلات جسمي و رواني براي آنان ميشود (بهروزي، ٢٠٠١).
تجربه نشان داده است که در صورت عدم توجه به سلامت منابع انساني، محيط هاي کاري به يکي از پر مخاطره ترين مکان ها براي کارکنان تبديل ميشود و علاوه بر آن موجب وارد آمدن هزينه هاي بسيار به سازمان نيز خواهد گشت .
اين مدل براي اين طراحي شده است تا با استفاده از آن به راحتي بتوان غيبت ذهني کارکنان و مولفه هاي مؤثر بر آن را شناسايي کرده و از طريق ادراکات سازماني در بين کارکنان بانک سپه لرستان مولفه هايي همچون روانشناختي، سلامت سازمان و رفتار سازماني و...
__ Aino Tenhiälä Anne Linna Monika von Bonsdorff Jaana Pentti Jussi Vahtera Mika Kivimäki Marko Elovainio , (2013),"Organizational justice, sickness absence and employee age", Journal of Managerial Psychology, Vol. 28 Iss 7/8 pp.
C. (2008), “The relationship of age to ten dimensions of job performance”, Journal of Applied Psychology, Vol. 93, pp.
Journal of Health Sciences;25(1):79-88(Persian).