چکیده:
بیتردید دو عامل مهم تخیل و زبان در خلق شعر مؤثر هستند. شاعر با کمک تخیل از تمام امکانات و شگردهای زبانی مانند بیان، بدیع و معانی بهره گرفته و دست به آفرینش ادبی میزند. در این میان، بدیع به عنوان یکی از علوم مهم بلاغی و شگردهای زیباییشناختی در تناسب و توازن درونی کلام نقش مؤثری دارد. این تناسب و توازن که در نقد ادبی نو و به ویژه فرمالیستهای روسی به آن توجه ویژهای میشود، حاصل هماهنگی عوامل و عناصر زیباییشناختی مانند وزن، قافیه، ردیف، صنایع لفظی و معنوی، عناصر موسیقایی و... است. کمال به عنوان شاعری برجسته و توانمند از تمام امکانات و شگردهای بلاغی بهویژه بدیع معنوی و لفظی همچون مراعات نظیر، تمثیل، اسلوب معادله، تلمیح، سجع، جناس و جز اینها بهره گرفته است. این مقاله بر آن است که دیوان کمال را از دیدگاه انواع تناسبات معنوی بررسی کند.
There are, undoubtedly, two important factor in versify poet use imagination and all exist language science and methods such as eloquence, prosody, and semantics and try to make oeuvre. Meantime, prosody has efficient role as one of important science of eloquence and aesthetics methods in harmony and confirmation of language. This harmony which result from aesthetics features and elements such as, rhythm, rhyme, row, figures of speech, music elements, etc…, has importance in new criticism and take more attention of Russian formalists. Kamal as potency and poet laureate use all these verbal science and methods, especially, symmetry, allegory, technique, allusion, rhythm, paronomasia, etc… This article tries to analyze all kinds of harmonies from Kamal point of view.