چکیده:
اصطلاح خرید دین در لغت، واژهای ترکیبی است از «خرید» و «دین». در فرهنگ لغت معین، روبروی واژهی خرید چنین آمده است: «عمل خریدن چیزی، بیع. کسانی که با علم اصول فقه آشنایی دارند نیک میدانند که واژهها و معانی آنها در ساخت و پرداخت و تولید امور تا چه اندازه اهمیّت و برجستگی میتوانند داشته باشند. امروزه نیز متفکّران موسوم به فیلسوفان تحلیل زبانی، به اهمیّت واژهها و معانی آنها اذعان کرده مدعیات اصولیون ما را صحّه گذاشتهاند. مبحث خرید دین به سه جهت عمده، اهمیّت بسزا دارد: نخست اینکه مباحث جدّی ماهوی و نظری حقوقی را دامن میزند که اشتغال به چنین مباحثی، حتی اگر فاقد نتایج کاربردی نیز باشد، در پرورده و فربه شدن دانش حقوق تاثیر بسزا دارد. دیگر اینکه این مبحث، با تاریخ علم حقوق نیز پیوندی وثیق خورده است تا آنجا که بررّسی ماهوی آن فارغ از دست کم اندک توضیحاتی در حیطهی تاریخ حقوق میسّر نیست؛ که این خود باعث میشود، شاخهی تاریخ علم حقوق که تا امروز سخت مغفول مانده است، جانی تازه و اهمیّتی دوباره بیابد. به دیگر سخن، هرگاه مبحثی و معضلی حقوقی، پای تاریخ حقوق را نیز به میان کشد، مشتغلین، پژوهشگران و دانشجویان حقوق را، بیش از پیش به اهمیّت پیگیری تاریخ این دانش متفطن میسازد.
خلاصه ماشینی:
در صورت امکان فروش دین، با افزایش نقدینگی و سامان چرخه ی تولید امکان فضای رقابت بین تجار نیز افزایش قابل توجهی یافته که این مسئله خود موجب تولید یا دست کم استمرار شرایط کار و شغل میشود که همین مسئله نیز که از مشکلات اقتصادی بسیاری از جوامع است میتواند از وجوه اعتبار بخشی به نهاد خرید دین باشد که متعاقب آن فواید اجتماعیای نظیر کاهش میزان فساد در جامعه را به بار آورد.
اما ممکن است ترتیبی نیز صورت گیرد که به موجب آن فاکتورینگ اینگونه باشد که شرکت عامل نه تنها وصول مطالبات را متعهد شود، بلکه پرداخت در موعد مقرر را نیز برای صادر کننده تضمین کند.
نکتهی دیگری که وجود دارد این است که فاکتورینگ به دو صورت قابل تحقق است: 1- آشکار 2- سری اگر فاکتورینگ آشکار باشد صادر کننده باید موضوع واگذاری حسابهای دریافتنی به شرکت عامل را به اطلاع خریدار برساند.
بدین ترتیب باید گفت فاکتورینگ روشی است که بواسطهی آن تامین مالی کوتاه مدتی صورت میگیردکه نتیجه آن این است که صادر کننده میتواند کالاها و خدمات خود را بصورت مدتدار که البته در اینجا همان کوتاه مدت مدنظر است، در اختیار وارد کننده قرار داده و نقدینگی موردنیاز را، از طریق تنزیل تامین نماید.
نکتهی دیگری که توضیح آن ضروری است این است که قرارداد فاکتورینگ، معمولا جهت وصول مطالبات از یک مشتری خاص منعقد نمیشود بلکه قراردادی پایه است که بین صادر کننده و شرکت عامل برای اداره، وصول و یا تنزیل حسابهای دریافتنی از مشتریان مختلف صادره کنند انعقاد مییابد.