چکیده:
زمینه و هدف: از آنجایی که مدیران در مقایسه با سایر پرسنل از قدرت و حق تصمیم گیری بیشتری برخوردارند، شخصیت آنان میتواند در تصمیمات و روشهای آنها تاثیر گذار باشد. به بیان دیگر، فلسفه شخصی مدیران، نگرش آنها را نسبت به مسائل مختلف سازمان و کارکنان، مسائل پیرامون آنها و فعالیتهایشان تحت تاثیر قرار میدهد. سبک و فلسفه مدیریتی هر مدیری تحت تاثیر شخصیت و فرهنگ اوست. تفاوت افراد بر پایه شخصیت میتواند منبع توسعه رشد و خلاقیت و یا ریشهی تعارض، ناکامی و مشکلات اجتناب ناپذیر سازمانی باشد. یکی از این مشکلات اجتناب ناپذیر تفاوتهای فردی در سازمان، حفظ خصایص فردی و شخصیتی مدیران به موزات خلق همکاری و همسازی با دیگران است که از جمله چالشهایی است که پیش روی بسیاری از سازمانها قرار دارد با این وجود شخصیت مدیران از جمله یکی از معدود جنبههایی است که کمتر بهصورت علمی در کشور بدان پرداخته شده است، با وجود آنکه شخصیت تاثیر بارزی بر نحوهی نگرش، عملکرد و شیوهی مدیریتی مدیران دارد.
روش: در این پژوهش با توجه به ماهیت موضوع و دادهها از روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و شیوهی نمونه گیری طبقهای تصادفی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، مدیران و کارشناسان مدیریت بحران استان خوزستان بودهاند که حجم نمونه آماری 278 نفر تعیین گردید، از این تعداد 224 مرد و 54 زن انتخاب شدهاند.
ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده است که برای سنجش شخصیت از پرسشنامهی پنج بزرگ (نئو)، برای ارزیابی سبکهای مدیریتی از پرسشنامه (LBAII هرسی و بلانچارد) و فرآیند مدیریت بحران، از پرسشنامهی محقق ساخته استفاده گردید.
یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد، ویژگی های شخصیتی بر سبک های مدیریتی آنان اثرگذار است. همچنین سبکهای مدیریتی مدیران و ویژگی های شخصیتی آنان بر مدیریت بحران تاثیرگذار است.
نتیجه گیری: این تحقیق به تبیین تاثیرگذاری شخصیت مدیران بر سبکهای مدیریتی آنان در فرآیند مدیریت بحران با ارائه الگویی کاربردی (مدیران و کارشناسان ستاد مدیریت بحران استان خوزستان) میپردازد. سپس بر مبنای یافته های بدست آمده از طریق مدل مثلثی تاثیر و نقش هر کدام از مولفه ها را مشخص می سازد.