چکیده:
هدف: هدف کلی از انجام این پژوهش، پیشبینی نقش سرمایۀ اجتماعی در ارتقای آمادگی کارآفرینی دانشجویان دانشگاه شیراز بود. روش: روش پژوهش در این مقاله، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ بررسی، شامل کلیۀ دانشجویان دانشگاه شیراز است که با روش نمونهگیری طبقهای نسبتی، 272 نفر از آنان انتخاب شدند. به منظور گردآوری دادههای پژوهش از پرسشنامۀ سرمایۀ اجتماعی گیو و همکاران(2013) و پرسشنامۀ آمادگی کارآفرینی اومنی و همکاران(2009) استفاده شده است. دادهها نیز با استفاده از روشهای آماری تی تکنمونهای، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون چندمتغیّره تحلیل شد. یافتهها: نتایج مطالعه حاکی از آن بود که دانشجویان ریسکپذیر نیستند. همچنین بین سرمایۀ اجتماعی و مؤلفههای آمادگی کارآفرینی رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد. نتیجهگیری: نتایج تحلیل دادههای پژوهش نشان داد که از میان ابعاد سرمایۀ اجتماعی، سرمایۀ شناختی بیش از سایر ابعاد، آمادگی کارآفرینی در دانشجویان را پیشبینی میکند.
Objective: The general purpose of this research is to predict the role of social capital in enhancing students' entrepreneurship readiness in Shiraz University. Method: The method of this study is descriptive and correlational. The statistical society of this study included all students of Shiraz University that among available sampling method, 272 students were selected and studied. In order to collect the data Research, used the entrepreneurial readiness questionnaire of Omenyi & et al (2009) and social capital questionnaire of GU & et al (2013). Then the data was analyzed thorogh the single-sample t-test, Pearson correlation and Multivariate regression coefficient. Results: The results of study showed that the student had no risk taking and there is also a significant positive relationship between social capital and all of its components with entrepreneurial readiness. Conclusion: Also the result of Multivariate regression coefficient showed that among the dimensions of social capital, cognitive capital, more than any other aspect of social capital, explains and predicts the readiness entrepreneurship on the students of Shiraz University.
خلاصه ماشینی:
نيتو و گنزالز آلوارز٦(٢٠١٤) در پژوهش خود نشان دادند که افراد با سرمايۀ اجتماعي بالاتر، به احتمال زياد بيشتر مشتاق کشف و بهرهبرداري از فرصتهاي کارآفرينانه ميباشند؛ بنابر اين ، آمادهسازي جوانان کشور به عنوان اصليترين سازندگان يک مملکت ، از رويکردهاي اصلي براي توسعۀ آمادگي کارآفريني در هر نظام آموزشي به شمار ميآيد که تحقق آن مستلزم شناسايي و توجه به عوامل تأثيرگذار در اين زمينه ، به ويژه عوامل مرتبط با مشخصه هاي روانشناختي و متغّيرهاي شخصيتي دانشجويان(خاتون،٧ ٢٠١٣ :٣) نظير موفقيت طلبي، خطرپذيري، تحمل ابهام، اعتماد به نفس ، نوآوري و خلاقيت است که ميتوان با آموزشهاي مناسب ، روحيۀ کارآفريني و کارآفرين شدن را در آنان پرورش داد.
Halim, Ahmad, Hanifah & Ramayah 8.
ج) ابزار پژوهش ابزار مورد استفاده در اين پژوهش ، دو پرسشنامۀ آمادگي کارآفريني اومني و همکاران(٢٠٠٩: ١٠) شامل هشت بعد(آمادگي نياز به موفقيت ، آمادگي پروژة جديد، آمادگي تحمل ، آمادگي خلاقيت ، آمادگي اعتماد به نفس ، آمادگي ريسک پذيري، آمادگي استقلال داشتن ، آمادگي چالش پذيري) و ٣٢ گويه و پرسشنامۀ سرمايۀ اجتماعي گيو و همکاران(٢٠١٣) با سهُ بعد ساختاري(چهار گويه )، بعد ارتباطي(سه گويه ) و بعد شناختي(شش گويه ) است که در اين پژوهش ، دو گويه از پرسشنامۀ کو و همکاران(٢٠٠٥) به آن اضافه شده است .
پژوهش حاضر به منظور پاسخگويي به مسئلۀ پژوهش (نقش سرمايۀ اجتماعي در پيش بيني آمادگي کارآفريني دانشجويان دانشگاه شيراز) تدوين شده است .