خلاصه ماشینی:
"درست است که نوروز، سرور و شادی میآورد، و لو برای چند و چندین روز، غمها را میزداید، زشتیها را به کنار میزند و با«دید و بازدیدها»دلها را به هم نزدیک میکند و آزردگیها را در سایه قرار میدهد.
درست است که در نوروز، همه چیز، از لباس کودکان تا پوشش درختان، نو و تازه میشود، نسیم بهاری یخهای زمستان را آب میکند و آب جانبخش را در جویبارها و آبشارها به تکاپو میاندازد.
ولی نوروز از همه اینها والاتر، گرانبهاتر و امیدبخشتر است، چرا که نوروز، نشانهای روشن، از پایداری این ملت و شکستناپذیری اوست.
و نوروز، نشانه شگفتانگیزی از این پایداری است.
حتی تلاشی که در حدود دو دهه قبل برای نشاندن«بابا نوئل»به جای «عمو نوروز»انجام گرفت و کوشش شد تا در دل برف و یخبندان، کاجهای «کریسمس»را در«هتلها»و«خانههای قصر مانند»بیارایند، باز هم مردم ایران، با همه احترامی که برای سنتهای دیگران قایلاند، نوروز را فراموش نکردهاند و از ارج آن نکاستند."