گفتن - مجله چیستا ادب و هنر

"گفتیم: پس این همه گیاه سوخته با پنجه‌های کین که ریشه می‌زنند تا دل خاکستر زمین، آیا برای چه می‌پایند؟ آیا پرندگان جنگل خونین اکنون برای که می‌خوانند؟ 5/5/69 تورج رهنما بعد از هزار سال پرسیدم: «ای مسیح صبور من آیا غزال دشت روزی دوباره سحر بهاران را در چشم جفت خویش تواند دید؟ آیا گوزن -این مظهر نجابت و رعنایی- روزی ستاره‌وار بر شانه‌های خشک و کبود کوه خواهد نشست باز؟ آیا دوباره پوپک غمگینی یک روز صبح زود آئینه زلال نگاهش را در چشم سبز چشمه تواند یافت؟» گفتم: «مسیح خسته من!پس کی بوی بنفشه‌های جوان، زاین دشت خواهد گذشت؟- روزی که باد، روح شقایق را تاراج کرد و رفت..."