چکیده:
این مقاله به بررسی نقش منابع غیرمتعارف نفت بر ساختار درونی و تصمیمگیریهای سازمان اوپک میپردازد. نحوه تعامل اعضا در سازمان اوپک نشان میدهد که منابع جدید نفت شیل نحوه رفتار متقابل و تصمیمگیری درون این سازمان را تحت تاثیر قرار میدهد. از آنجا که جایگاه و قدرت این سازمان بینالمللی، همواره تحت تاثیر اختلافات ساختاری درون این سازمان بوده است و تولید از منابع نامتعارف نفت که قسمت عمده آن در خارج از حوزه سرزمینی اعضای اوپک است، میتواند به تعمیق اختلافات در درون این سازمان و یا ترمیم آنها بینجامد، هرگونه تغییر اساسی در میزان تاثیرگذاری اوپک در اقتصاد جهانی میتواند کلیت وجودی آن را تحت تاثیر قرار دهد. این نوشتار با استفاده از متغیر تاریخی اختلافات درون سازمان اوپک و انطباق آن با سناریوهای کمی آتی تولید نفت از منابع متعارف و غیرمتعارف به این نتیجه میرسد که ورود و تداوم متغیر نفت شیل به بازار بینالمللی انرژی، همزمان میتواند عامل تداوم و استحکام سازمان اوپک و یا از همگسیختگی این سازمان بینالمللی بعد از چندین دهه فعالیت در بازار انرژی جهانی شود.
خلاصه ماشینی:
این در حالی است که تولید از منابع نامتعارف نفت شیل ، بیش و پیش از همه چیز میتواند تنها سازمان بین المللی ویژه بازار نفت خام یعنی اوپک را تحت تأثیر قرار دهد، به گونه ای که با کاستن از قدرت نفوذ آن در بازار، روند مناسبات درونی اعضا و تصمیم گیری درون سازمانی را بصورتی مختل کند که حتی آینده وجودی آن را به شدت به چالش بکشد.
آنچه بیش از همه نظر محققین داخلی را در زمینه منابع نامتعارف جدید تولید نفت به خود جلب کرده ، چیستی نفت و گاز شیل و ارائه چشم اندازی از وضعیت این منبع در سبد انرژی ایالات متحده و بیان چالش های فراروی آمریکا در استخراج نفت و گاز شیل و همچنین بررسی پیامدهای اقتصادی و ژئوپلیتیکی آن در جهان و تلاش برای نشان دادن تأثیرات احتمالی آن بر ایران بوده است (احمدی لفورکی،١٣٩٣).
با ورود به دهه ١٩٨٠ میلادی و وجود مازاد عرضه در بازار که قیمت ها را برای کاهش تحت فشار قرار داده بود، کماکان هماهنگی میان اعضا سبب شد که در جلسه وزارتی ١٩٨٣ در لندن ، بر روی نظام سهمیه بندی جهت کنترل قیمت توافق حاصل شود، در این مقطع هم گرایی در میان تولیدکنندگان نفت اوپک چنان بود که تهدید سقوط بازارها، تولیدکنندگان غیر اوپک را نیز ترقیب کرد که به یاری اعضای اوپک بشتابند (١٩٨٣:Mees).