چکیده:
هدف پژوهش حاضر، مطالعه همنویسندگی و تبیین الگوی همکاری میان پژوهشگران حوزه مدیریت راهبردی در ایران است. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی است و با رویکرد علمسنجی انجام شده است. جامعه پژوهش شامل تمامی مقالات و نویسندگان مقالات داخلی حوزه مدیریت راهبردی است که در مجموع شامل 320 عنوان مقاله در 32 نشریه داخلی مرتبط با این حوزه بوده که در بازه زمانی 1380 تا 1395 شناسایی شده است. از تحلیل شبکههای اجتماعی برای تحلیل دادهها استفاده شده و در تحلیل شبکه همنویسندگی از نرمافزار UCINETو Gephi کمک گرفته شده است. یافتهها نشان میدهد که بیشترین الگوی نویسندگی مورد استفاده در تولید این مقالات الگوی دو نویسندگی است. 606 نویسنده منحصربهفرد در تشکیل شبکه مقالات نقش داشتهاند که از این میان 102 نویسنده دارای نقش تاثیرگذاری بودهاند. این بررسی نشان داد که عادل آذر، سیدحمید خدادادحسینی و همچنین مشترکا سیدمحمود حسینی و سیدرضا سیدجوادین به ترتیب رتبه اول تا سوم را در فراوانی مقالات به خود اختصاص دادهاند. در شاخص مرکزیت رتبه، عادل آذر، سیدحمید خدادادحسینی و سیدمحمود حسینی به ترتیب رتبه اول تا سوم را دارا هستند. در شاخص مرکزیت بینابینی، سیدحمید خدادادحسینی در رتبه نخست و علی دیواندری و سیدمحمود حسینی به ترتیب در رتبههای دوم و سوم قرار دارند. ضمن اینکه در شاخص مرکزیت نزدیکی نیز سه رتبه اول عبارتند از سیدعلی موسوی، حسین صفری و نادر مظلومی. ضمن اینکه 8 خوشه اصلی نیز شناسایی شده و نتایج نشان داد که پژوهشگران این حوزه بیشتر تمایل دارند که بهصورت گروههای کوچک به تولید علم بپردازند و ارتباط میان آنها ضعیف است.
خلاصه ماشینی:
لذا این تحقیق با هدف مطالعه هم نویسندگی و تبیین الگوی همکاری میان پژوهشگران حوزه مدیریت راهبردی در ایران، درصدد پاسخگویی به پرسش های زیر است : ١- الگوی تألیف و نحوه مشارکت پژوهشگران در مقاله های منتشرشده چگونه بوده است ؟ ٢- سهم مشارکت دانشگاهها و سایر مؤسسات آموزشی و پژوهشی از نظر تعداد مقالات به چاپ رسانده، چگونه بوده است ؟ ٣- پرکارترین پژوهشگران در مقاله های منتشرشده چه افرادی بودهاند؟ ٤- شبکه همکاری علمی پژوهشگران در مقاله های منتشرشده چگونه است ؟ ٥- وضعیت شبکه همکاری علمی پژوهشگران در مقاله های منتشرشده ازنقطه نظر شاخص های مرکزیت درجه ، مرکزیت بینابینی ، مرکزیت نزدیکی و شاخص ماژولاریتی به چه صورتی است ؟ ٢-مبانی نظری همکاری علمی با استفاده از تحلیل شبکه های اجتماعی و همچنین با استفاده از تحلیل الگوهای هم نویسندگی و شاخص های علم سنجی مرتبط با آن قابل بررسی است [٩].
نویسندگان دارای بیشترین مقالات در حوزه مدیریت راهبردی در ایران {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} 14 ٥-٤- شبکه همکاری علمی پژوهشگران در مقاله های منتشرشده نتایج نرمافزار تحلیل شبکه UCINET نشان می دهد که شبکه همکاری علمی پژوهشگران حوزه مدیریت راهبردی از ٦٠٦ گره و ٧٥٩ پیوند تشکیل شده است .
, (2013), A Co-Authorship Network Analysis of Iranian Researchers in Technology Policy and Managemen, Journal of Science & Technology Policy, 6(2), 1-16 [13] Newman, M.
A Scientometrics and 28 Collaboration Network Analysis of the Quarterly Journal of Interdisciplinary Studies in the Humanities.