چکیده:
هر یک از ائمه اطهار(ع) برحسب شرایط زمان و مقتضای دوران حیات خود رسالت امامت و
رهبری خود را پیش بردند و هرگز شرایط زمانه مانع آنان از ایفای نقش پیشبرد اسلام
نگردید. برای امام سجاد(ع) شرایط و اوضاعی پدید آمد که بهترین راه، بلکه تنها روش
برای ایفای رسالت، برگزیدن زبان و سلاح دعا بود. آن حضرت(ع) با زبان دعا به
فرهنگسازی در حوزه تعلیم و تربیت، تبلیغ و ستیز سیاسی پرداخت و فرهنگ دعای شیعی را
نهادینه کرد و میراث گرانبهایی را در باب رابطه انسان و خدا برای مسلمین بلکه بشریت
به ودیعه نهاد. در این مقاله سعی شده است که تلاش آن حضرت(ع) در فرهنگ سازی با زبان
دعا در حوزههای دعا، تعلیم و تربیت و تبلیغ و ستیز سیاسی نشان داده شود.
Each of the Imams (PBUT) carried the message of their leadership and hard times and difficult conditions never prevented them from doing their duties. Due to the conditions of his times، Imam Sajjad carried out his message through prayers. He managed to develop a culture of education، defiance and propagation through his prayers thus leaving an invaluable heritage for the relationship between God and man. This article tries to show the efforts of Imam Sajjad through his prayer towards education، training، propagation and political defiance.
خلاصه ماشینی:
"تأسیس مکتب دعا توسط آن حضرت(ع) به ویژه با بارش صحیفه سجادیه از وجود ایشان فقط برای بن بست شکنی و طرح ریزی حکومت دینی شیعی نبود، بلکه برای استکمال فرهنگ اسلامی و شیعی بود، زیرا عنصر دعا که نیاز ضروری برای بقای حیات معنادار انسانی است جزیی از فرهنگ و مکتب حیات بخش اسلام بوده و باید با ظهور انسان کاملی کمال مییافت و نهادینه میشد و اگر حق تبیین و تثبیت این عنصر فرهنگی توسط اسلام و اوصیای الهی ادا نمیشد، اسلام کمال نمییافت.
1- کیفیت تألیف و سند صحیفه سجادیه که در آغاز آن ذکر شده، 2- فهرست ابواب صحیفه سجادیه، 3- برخی فقرات دعاهای آن، 4- اوضاع و شرایط دوران امام سجاد(ع) و 5- گشایش مکتب وسیع تعلیمی و تربیتی امام صادق(ع) بعد از دوران امام سجاد(ع) همه دلیل و گواه این مطلب میباشد که غرض حضرت(ع) از به کارگیری زبان دعا، فقط فرهنگ سازی برای عنصر دعا نبود، بلکه علاوه بر آن به دنبال تأسیس یک فرهنگ در نظام تعلیم و تربیت اسلامی نیز بودهاند.
آنان به ما یاد دادند که از سادهترین تا متعالیترین مقاصد خود را از خدا بخواهیم، بنابراین، هر مرتبه از دعا و داعی که در انسانها ظهور نماید در میان ادعیه حضرت سجاد(ع) مشاهده میشود و سر آن امر این است که امام سجاد(ع) مکتبی که تأسیس و تکمیل نمود برای عموم بود، در حالی که خواص را هم سیراب میکند و این ویژگی فقط در مکتب قرآن نازله یافت میشود و در هیچ یک از مکتبهای تعلیمی و تربیتی دیگر به چشم نمیخورد."