چکیده:
کتاب مکاشفه، رویا یا مکاشفهای طولانی است که طبق دیدگاه سنتی، یوحنای رسول در هنگام تبعید در جزیره پتموس در دریای اژه دریافت کرد. مکاشفه یوحنا تنها نوشته پیشگویانه و نیز مکاشفهای از مجموعه نوشتههای رسمی عهد جدید است. درک مکاشفه یوحنا بسیار دشوار است، چراکه زبان آن بسیار استعاری است. در تلاش برای نشاندادن اسرار مکاشفه یوحنا، چهار رویکرد سنّتی مطرح شده است: گذشتهانگاری، آیندهانگاری، تاریخانگاری و معنویتانگاری. بنا بر رویکرد گذشتهانگاری، هر پیشگویی کتاب مقدس واقعا تاریخ است؛ دیدگاه گذشتهانگارانه پیشگوییهای مکاشفه یوحنا را بیان رخدادهایی میداند که اندکی پس از نگارش مکاشفه، در کلیسای اولیه به وقوع پیوستند؛ همچنین، این مکاشفه خطاب به مسیحیانی نوشته شد که در قرن اول در امپراتوری روم زیر ستم بودند و امیدی به اوضاع سیاسی آینده نداشتند؛ بهعلاوه، پیام این نوشته آن بود که خدا خود وضعیت مزبور را تغییر خواهد داد و مومنان را از دست اشرار رهایی خواهد بخشید. افزون بر این، گذشتهانگاری تعلیم میدهد که عهد خدا با اسرائیل در سال 70 م. پایان یافت و کلیسای مسیحی جایگزین اسرائیل قدیم شد. مقاله حاضر، پس از اشاره به محتوای مکاشفه یوحنا و رویکردهای تفسیر سنّتی به آن، مولفههای گوناگون رویکرد گذشتهانگاری را میکاود، و در نهایت قوتها و ضعفهای رویکرد مزبور را بررسی میکند.
خلاصه ماشینی:
بنا بر رویکرد گذشتهانگاری، هر پیشگویی کتاب مقدس واقعاً تاریخ است؛ دیدگاه گذشتهانگارانه پیشگوییهای مکاشفه یوحنا را بیان رخدادهایی میداند که اندکی پس از نگارش مکاشفه، در کلیسای اولیه به وقوع پیوستند؛ همچنین، این مکاشفه خطاب به مسیحیانی نوشته شد که در قرن اول در امپراتوری روم زیر ستم بودند و امیدی به اوضاع سیاسی آینده نداشتند؛ بهعلاوه، پیام این نوشته آن بود که خدا خود وضعیت مزبور را تغییر خواهد داد و مؤمنان را از دست اشرار رهایی خواهد بخشید.
آیا تفسیر آیندهانگارانه، که ویژگی برخی فرقههای پروتستان مانند ادونتیستها و شاهدان یهوه است، یکسره در بیراهه گام برمیدارد؟ چگونه رویکرد گذشتهانگارانه با نظرپردازی، بهویژه درباره بابهای 6-20 از کتاب مکاشفه، به رد رویکرد آیندهانگارانه مبادرت ورزیده است؟ در مقاله حاضر، نگارنده ابتدا به مضامین کتاب مکاشفه و چهار رویکرد تفسیری راجع به آن اشاره میکند؛ آنگاه، در بخش دوم با ذکر تعریفی از رویکرد گذشتهانگاری، ابعاد گوناگون این رویکرد را میکاود؛ سپس، در بخش سوم شواهدی عینی از تفسیر گذشتهانگارانه را برای رد دیدگاه آیندهانگارانه بیان میکند؛ و در نهایت، رویکرد گذشتهانگارانه به این مکاشفه را ارزیابی میکند.
از اینرو میگوییم کتاب مکاشفه با مقدمهای (1: 1-8) آغاز میشود که در آن، مؤلف کتاب و مخاطبان مد نظرش معرفی میشوند (Desrosiers, 2000: 20) و نیز اظهار میکند که «نبوت» راجع به اموری است که بهزودی باید رخ دهد (1: 2-3)، و رخداد اصلی آن، آمدن دوم عیسی مسیح است (1: 7)؛ (Ladd, 1994: 670) و با خاتمهای پایان مییابد که به خوانندگان درباره ارزش پیشگوییهای مندرج در آن اطمینان میدهد.