چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان پذیرشوتعهد بر کاهش وابستگی بینفردی و افزایش کنترل عمل افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته بود. این پژوهش به شیوه نیمهآزمایشی، از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری دو ماهه صورت گرفت. از میان کلیه افراد (40 زن) مبتلا به اختلال شخصیت وابسته مراجعهکننده به کلینیکهای رواندرمانی شهر قدس و منطقه 22 شهر تهران، 18 نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب گردیده و بهصورت تصادفی در دو گروه (نه نفره) آزمایش و کنترل گمارده شدند. جهت جمعآوری اطلاعات از مصاحبه بالینی ساختاریافته (SCI)، مقیاس تجدیدنظر شده کنترل عمل (ACS-R)و پرسشنامههای تجدیدنظر شده اختلال شخصیت وابسته (DPI-R) و وابستگی به دیگران (IDI) استفاده شد. افراد گروه آزمایش به مدت 11 جلسه 70 دقیقهای، تحت درمان پذیرشوتعهد قرار گرفتند و در نهایت، دادهها با روش تحلیل واریانس مختلط با اندازهگیری مکرر مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتهها نشان داد، درمان پذیرشوتعهد بر کاهش وابستگی بینفردی و افزایش کنترلعمل افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته تاثیر معناداری دارد (01/ 0> P ). با توجه به نتایج پژوهش، بهکارگیری درمان پذیرشوتعهد در مراکز رواندرمانی برای درمان و بهبود مشکلات مربوط به اختلالات شخصیت مفید و موثر خواهد بود.
خلاصه ماشینی:
اثربخشي درمان پذيرش و تعهد بر وابستگي بين فردي و کنترل عمل افراد مبتلا به اختلال شخصيت وابسته * Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy on Interpersonal Dependency and Action Control of Individuals with Dependent Personality Disorder گلناز مظاهري نژاد فرد Golnaz Mazaheri Nejad Fard ** فريده حسين ثابت Farideh Hosseinsabet *** احمد برجعلي Ahmad Borjali **** چکيده هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي درمان پذيرش وتعهد بر Dependent personality disorder is a chronicکاهش وابستگي بين فردي و افزايش کنترل عمل افراد مبتلا به cdiasroerodfe.
s: Dependent Personality Disorder Abstract , واژه هاي کليدي: اختلال شخصيت وابسته ، درمان پذيرش وتعهد، وابستگي بين فردي و کنترل عمل ,Acceptance and Commitment Therapy Interpersonal Dependency and Action Control *مقاله حاضر برگرفته از پايان نامه کارشناسي ارشد نويسنده مسؤول ميباشد.
براي انتخاب افراد نمونه در اين پژوهش ، با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس ، از ميان افراد مبتلا به اختلال شخصيت وابسته که در زمستان ١٣٩٥ به کلينيک هاي روان درماني خصوصي شهر قدس و منطقه ٢٢ شهر تهران مراجعه کرده و در پرسشنامه تجديدنظر شده اختلال شخصيت وابسته هوبر و همکاران ، نمره بالاتر از ميانگين کسب نموده و براساس مصاحبه ساختاريافته باليني، از جانب روان شناس باليني تشخيص اختلال شخصيت وابسته دريافت کرده اند، ٢٠ نفر انتخاب شده و سپس به صورت تصادفي، در دو گروه آزمايش و کنترل ، به گونه اي که در هر گروه ١٠ نفر قرار گيرند، جايگذاري شدند.
بحث و نتيجه گيري پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان پذيرش وتعهد بر کاهش وابستگي بين فردي و افزايش کنترل عمل افراد مبتلا به اختلال شخصيت وابسته انجام شد.