چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر حاکمیت فناوری اطلاعات بر سیستم برنامهریزی منابع سازمانی با نقش میانجی خرد سازمانی انجام شد. پژوهش کاربردی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش کلیه کارکنان دانشگاه خواجه نصیر به تعداد 600 نفر بودند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 234 نفر با روش تصادفی طبقهای بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامههای حاکمیت فناوری اطلاعات (کوراک و کاکابادس، 2011)، سیستم برنامهریزی منابع سازمان (جرار و همکاران، 2000) و خرد سازمانی (اشمیت و همکاران، 2012) بود که روایی صوری و محتوایی و پایایی آنها تایید شد. دادهها با روش مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزار LISREL-V8.8 تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که حاکمیت فناوری اطلاعات بر خرد سازمانی، خرد سازمانی بر سیستم برنامهریزی منابع سازمانی و حاکمیت فناوری اطلاعات بر سیستم برنامهریزی منابع سازمانی تاثیر مستقیم و معنادار داشت. همچنین حاکمیت فناوری اطلاعات با نقش میانجی خرد سازمانی بر سیستم برنامهریزی منابع سازمانی تاثیر غیرمستقیم و معنادار داشت (01/0>P). بنابراین برای ارتقای سیستم برنامهریزی منابع سازمانی میتوان حاکمیت فناوری اطلاعات را با میانجی خرد سازمانی بهبود بخشید.
خلاصه ماشینی:
ابزارهای پژوهش پرسشنامه های حاکمیت فناوری اطلاعات (کوراک و کاکابادس ، ٢٠١١)، سیستم برنامه ریزی منابع سازمان (جرار و همکاران ، ٢٠٠٠) و خرد سازمانی (اشمیت و همکاران ، ٢٠١٢) بود که روایی صوری و محتوایی و پایایی آن ها تأیید شد.
دانشگاه ها در سیر تحول از جامعه صنعتی به جامعه اطلاعاتی نقش تعیین کننده ای داشتند و به دلیل نقش مهمی که در تولید و اشاعه دانش و اطلاعات دارند از حوزه هایی هسدنت که به شدت تحت تأثیر حاکمیت فناوری اطلاعات قرار گرفتند، اما پژوهش ها نشان می دهند که این نوع حاکمیت در دانشگاه های کشور به درستی انجام نمی شود، لذا در برنامه ریزی منابع دچار چالش و ضعف هستند (کرمی ، ایران نژاد و جعفری کرفستانی ، ١٣٩٣).
نتایج پژوهش وحدت ، شمس و ناظمی (١٣٩٦) با عنوان رویکردی برای سنجش شکاف هم سویی راهبردی و حاکمیت فناوری اطلاعات در حوزه سرویس های آموزش مجازی دانشگاه ها مبتنی بر یک روش تلفیقی که در دانشگاه شهید بهشتی انجام دادند نشان داد که که بکارگیری مناسب و سهم فناوری اطلاعات برای موفقیت در رسیدن به اهداف و همچنین طراحی و پیاده سازی مناسب سیستم های پایه ای مانند سیستم برنامه ریزی منابع انسانی در دانشگاه از دید پاسخ دهندگان مهم ترین تأثیر را داشته است و در مقابل عدم توجه به خطرپذیری فناوری اطلاعات و نبود یک چارچوب نظارت داخلی جزء نقاط ضعف دانشگاه بوده است .
بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر حاکمیت فناوری اطلاعات بر سیستم برنامه ریزی منابع سازمانی با نقش میانجی خرد سازمانی انجام شد.