چکیده:
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش هوش هیجانی بر عملکرد مهارتهای هماهنگی دو دستی، تعادل و بازیافت تمرکز نوجوانان ورزشکار دختر و پسر بود. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی و جامعة آماری آن را تمامی دانش آموزان ورزشکار 16-14 سال شهرستان شهرکرد استان چهارمحال و بختیاری تشکیل دادند. بدین منظور 92 دانش آموز (46 دختر و 46 پسر) داوطلب به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به دو گروه آموزش و کنترل تقسیم شدند. برای سنجش هوش هیجانی از پرسشنامة هوش هیجانی برادبری و گریوز و برای سنجش مهارت بازیافت تمرکز از خرده مقیاس بازیافت تمرکز پرسشنامة سنجش مهارتهای روانشناختی اوتاوا-3 استفاده شد. همچنین، مجموعه ای از آزمونهای حرکتی (آزمون تعادل لک لک، تعادل پویا، آزمون پرتاب جانسون جهت ارزیابی دقت و آزمون هماهنگی دو دستی) استفاده شد. برنامه آموزش مهارتهای هوش هیجانی برای ورزشکاران نوجوان طی10جلسه انجام شد. جهت تحلیل دادهها از روشهای آماری نظیر همسانی واریانسها، آزمون کولموگروف اسمیرنوف و آزمون تی مستقل در سطح معنیداری 05/0>P استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد تفاوت معناداری بین میانگین پس آزمون دو گروه در چهار مؤلفه هوش هیجانی (خود آگاهی، خود مدیریتی، آگاهی اجتماعی، مدیریت رابطه)، و مهارت بازیافت تمرکز و عملکرد حرکتی (دقت، تعادل ایستا، تعادل پویا، هماهنگی دو دست) وجود دارد (05/0>P). بنابراین به نظر میرسد آموزش مهارتهای هوش هیجانی یکی از بخشهای مهم آمادگی حرکتی و روانی به شمار میرود که این موضوع لازمة دستیابی به اجرای بهینة ورزشی میباشد.
The purpose of this research was to investigate the effect of emotional intelligence training on throwing accuracy, bimanual coordination, balance and refocusing among athlete’s teenagers. The research method was quasi-experimental and its statistical population was all students of 14-16 years old in ShahreKord city of Chaharmahal and Bakhtiari province. For this reason, 92 Volunteer students (46 boys and 46 girls) were selected with simple random sampling method and divided into two experimental and control groups. Measuring tools research involved the Bradberry and Greaives emotional intelligence questionnaire, refocusing sub scale of Ottawa Mental States Assessment Tool (OMSAT-3) and series of motor tests (static and dynamic balance, accuracy, and bimanual coordination). The emotional intelligence training program for teenager athletes was performed during 10 sessions. Data were analyzed with using the consistency of variances, Kolmogorov-Smirnov test and independent t-test at the P
خلاصه ماشینی:
نتایج پژوهش نشان داد تفاوت معناداری بین میانگین پسآزمون دو گروه در چهار مؤلفه هوش هیجانی (خودآگاهی، خودمدیریتی، آگاهی اجتماعی، مدیریت رابطه)، و مهارت بازیافت تمرکز و عملکرد حرکتی (دقت، تعادل ایستا، تعادل پویا، هماهنگی دو دست) وجود دارد (05/0>P).
بنابراین به نظر میرسد آموزش مهارتهای هوش هیجانی یکی از بخشهای مهم آمادگی حرکتی و روانی به شمار میرود که این موضوع لازمة دستیابی به اجرای بهینة ورزشی است.
نتایج این پژوهش نشان داد آموزش هوش هیجانی بر مهارت بازیافت تمرکز نوجوانان ورزشکار تأثیر داشته است.
با توجه به نتایج بهدستآمده و تفاوت معناداری که بین میانگین مهارت بازیافت تمرکز در گروههای کنترل و آزمایش وجود دارد (05/0>P) و همچنین با بررسی آمارههای استنباطی با اطمینان 95 درصد میتوان نتیجه گرفت که آموزش هوش هیجانی تأثیر معناداری بر مهارت بازیافت تمرکز داشته است و باعث بهبود آن در عملکرد گروه آزمایش شده است.
نتایج این پژوهش نشان داد آموزش مهارتهای هوش هیجانی بر عملکرد حرکتی (تعادل ایستا، تعادل پویا، هماهنگی دو دست و دقت دانشآموزان) تأثیر دارد.
نتایج این مطالعه نشان داد 16 جلسه آموزش هوش هیجانی نجربه افزایش سازگاری و کاهش پرخاشگری دانشآموزان شده است.
Effect of a Six-week emotional intelligence program on the sport performance of Amateur athletes in Oyo state of Nigeria.
Emotional intelligence scores peredict team sports science & coaching performance in a national cricket competition.
The Effect of Emotional Intelligence Training on Mental Skills of Athlete Teenagers, Journal of Development and motor Learning, 2-13, 5(4): 25-40.