چکیده:
محل زندگی انسانها مهمترین بخش شهر است و سهم عمده ای از سطوح کاربریها را نیز به خود اختصاص میدهد؛ به گونه ای که در شهرهای کوچک بیش از 60 درصد و شهرهای بزرگ حدود 40 درصد از سطح شهر تحت پوشش کاربری مسکونی است. یکی از موارد مهم و پیچیده برای برنامهریزان شهری تعیین کیفیت موقعیت استقرار کاربری مسکونی و مطابقت آن با اصول شهرسازی میباشد. پیچیدگی و ازدیاد فاکتورهای موثر در تعیین کیفیت مکانی استقرار کاربری مسکونی، لزوم به کارگیری روشهای چند متغیره تصمیم ساز جهت تعیین درجه تناسب کیفی استقرار کاربری مسکونی را میطلبد. هدف عمده مقاله حاضر تعیین وضعیت فعلی الگوی استقرار کاربریهای مسکونی در تطابق با استانداردهای مکان یابی کاربری مسکونیهای شهرک باغمیشه تبریز میباشد. بدین منظور از روشهای ارزیابی چند معیاره مبتنی بر تحلیل سلسله مراتبی برای تولید و تجزیه و تحلیل نقشهها و لایههای مختلف کاربریها استفاده شده است. طی این فرآیند ابتدا شاخصهای طبیعی و انسانی از دیدگاه ژئوموفولوژیکی مورد نیاز و تاثیرگذار در قالب 8 شاخص شناسایی، تهیه و مورد استفاده قرار گرفته اند و در نهایت نقشه نهایی کیفیت استقرار بر اساس مدل AHP تولید شده است. بر اساس یافتههای تحقیق، از کل مساحت 4/300 هکتاری شهرک حدود 100 هکتار در مناطق با استاندارد خیلی کم عمدتا در قسمتهای شمالی، 51/105 هکتار در مناطق با استاندارد کم عمدتا در قسمتهای جنوب شرقی، 74/5 هکتار در مناطق با استاندارد متوسط عمدتا در قسمتهای شمال غرب، 18 هکتار در مناطق با استاندارد زیاد عمدتا در قسمتهای مرکزی به طرف جنوب و 15/71 هکتار در مناطق با استاندارد خیلی زیاد زیاد عمدتا در قسمت غربی شهرک استقرا یافته اند.
خلاصه ماشینی:
ارزيابي توسعه سکونت گاه هاي شهري در مناطق آسيب پذير از تاثير گسل با استفاده از روش هاي چند معياره (مطالعه موردي : شهرک باغميشه تبريز) علي بلادپس عضو هيات علمي دانشکده علوم انساني و اجتماعي ، دانشگاه آزاد اسلامي واحد مرند خليل ولي زاده کامران عضو هيات علمي دانشکده علوم انساني و اجتماعي ، دانشگاه تبريز 1 وحيد امامي کيا دانشجوي کارشناسي ارشد جغرافياي طبيعي -ژئومورفولوژي در برنامه ريزي محيطي ، دانشگاه آزاد اسلامي واحد مرند تاريخ دريافت مقاله : ١٣٩٢/٠٣/٠٢ تاريخ پذيرش مقاله : ١٣٩٢/٠٥/١٠ چکيده محل زندگي انسان ها مهمترين بخش شهر است و سهم عمده اي از سطوح کاربري ها را نيز به خود اختصاص مي دهد؛ به گونه اي که در شهرهاي کوچک بيش از ٦٠ درصد و شهرهاي بزرگ حدود ٤٠ درصد از سطح شهر تحت پوشش کاربري مسکوني است .
شلابي و همکاران در تحقيقي تحت عنوان رويکرد چند متغيره مبتني بر GIS براي ارزيابي تناسب مکاني کاربري مسکوني در شهر صنعا به بررسي کيفيت کاربري هاي مسکوني بر اساس متغيرهاي شيب ، جهت شيب ، 1- Wuhan ارتفاع ، دسترسي به شبکه راه ها و مناسبت مکاني با روش تحليل سلسله مراتبي پرداختند و مناطق منطبق بر استانداردهاي شهرسازي را مشخص نمودند(٢٠٠٦:١٦ ,Shalabi).
منگ و همکاران در تحقيقي تحت عنوان رويکرد تحليلي تصميم گيري چند متغيره براي تهيه نقشه الگوهاي توسعه مسکوني مطالعه موردي : کومور؛ با استفاده از روش ميانگين گيري وزني ترتيبي و تحليل سلسله مراتبي به ارزيابي موقعيت هاي مکاني فعلي مساکن و اراضي مستعد توسعه مسکوني در شهر صنعا پرداختند ( ,Meng .