چکیده:
با اینکه ایران 8 سال زودتر از ژاپن، 14 سال زودتر از کرۀ جنوبی و 5 سال زودتر از چین تدوین قانون برنامه برای توسعۀ ملی را آغاز کرده، برخی از مهمترین اهداف توسعۀ ملی همچنان محقق نشدهاند. پژوهش حاضر تلاش دارد ابتدا بهشکلی مختصر، به محتواپژوهی برنامههای توسعه در سه کشور ژاپن، کرۀ جنوبی و چین بپردازد تا نشان دهد که رویکرد اصلی برنامههای توسعه در این کشورها چه بوده است. این سطح از تحلیل، با نشان دادن محورهای اصلی برنامهنویسی موفق برای توسعه، به فهم گام دوم تحلیل، یعنی محتواپژوهی موردی قانون برنامۀ پنجم توسعه کمک میکند. در گام دوم، مادۀ 150 «قانون برنامۀ پنجسالۀ پنجم توسعه» بهعنوان یکی از مهمترین مواد برنامۀ توسعۀ پنجم، تحلیل و آسیبشناسی شده است. برای آسیبشناسی نظاممند، ضمن ردیابی احکام مندرج در مادۀ 150 قانون برنامۀ پنجم در قانون برنامۀ ششم، این مادۀ قانونی با موارد مشابه در برنامههای توسعۀ برخی از کشورهای موفق مانند ژاپن، کرۀ جنوبی و چین مقایسه و تلاش شده به برخی پیشنهادهای کاربردی اشاره شود.
Although Iran has begun the formulation of the development plan 8 years earlier than Japan, 14 years earlier than South Korea and 5 years earlier than China, some of the most important objectives of development has not been fulfilled.The paper tries to examine shortly content research of development programs in three countries Japan,South Korea and China in order to show what the main approach of the development plan in these countries is.This level of analysis with showing the main axis of successful programming for development helps to understand the second step of the analysis the case research content of the Iran’s Fifth Development Plan.In the second step the article 150 of the fifth development plan of Iran will be analyzed and pathology because it is one of the most important of the Fifth Development Plan.For systematic pathology,first we’ll search the footprint of the provisions of article 150 of the Fifth Plan in the Sixth Plan,the second we will compare this article with the same articles in Development Plan of some successful countries such as Japan,South Korea and China and the third we’ll refer to some practical suggestions.
خلاصه ماشینی:
بايسته هاي برنامه ريزي توسعه با توجه به تجارب کشورهاي منتخب : با تأکيد بر مادة ١٥٠ قانون برنامۀ پنجم توسعه 1 سعيد عطار دانشيار گروه حقوق و علوم سياسي دانشگاه يزد احمد مرکز مالميري استاديار مرکز پژوهش هاي مجلس شوراي اسلامي (تاريخ دريافت : ١٣٩٦/٧/١٢– تاريخ تصويب : ١٣٩٧/٢/٢٢) چکيده با اينکه ايران ٨ سال زودتر از ژاپن ، ١٤ سال زودتر از کرة جنوبي و ٥ سال زودتر از چين تدوين قانون برنامه براي توسعۀ ملي را آغاز کرده ، برخي از مهم ترين اهداف توسعۀ ملي همچنان محقق نشده اند.
براي آسيب شناسي نظام مند، ضمن رديابي احکام مندرج در مادة ١٥٠ قانون برنامۀ پنجم در قانون برنامۀ ششم ، اين مادة قانوني با موارد مشابه در برنامه هاي توسعۀ برخي از کشورهاي موفق مانند ژاپن ، کرة جنوبي و چين مقايسه و تلاش شده به برخي پيشنهادهاي کاربردي اشاره شود.
براي آسيب شناسي نظام مند، اين مادة قانوني با موارد مشابه در برنامه هاي توسعۀ برخي از کشورهاي موفق مانند ژاپن ، کرة جنوبي و چين مقايسه خواهد شد و نشان خواهيم داد که در برنامۀ توسعۀ ششم نيز، محتواي آسيب زاي اين ماده با عباراتي متفاوت همچنان برقرار مانده است .
٢. کرة جنوبي : گزينش صنايع ارجح در برنامه هاي توسعه قانون برنامۀ توسعه در کرة جنوبي، صرفا يکي از ابزارهاي قانوني دولت براي توسعۀ ملي بوده است .