چکیده:
اگر شهر را بهمانند یک موجود زنده فرض کنیم، برای ادامهی زندگی به سرزندگی نیازمند است. امروزه تأمین سرزندگی شهری به یکی از دغدغههای اصلی مدیریت شهری بهویژه در کشورهای توسعهیافته تبدیل شده است. فضاهای شهری نقشی اثرگذار در ارتقای سرزندگی شهرها دارند؛ اما نقش فضای شهری در کشور ایران روز به روز رو به افول است. از جمله فضاهای شهری میتوان به پاتوقهای شهری اشاره نمود. پاتوقهای شهری فضایی جهت تعامل اجتماعی، استفاده از منظر شهری، باززندهسازی خاطرات جمعی و ایجاد حس تعلق به فضای شهری توسط شهروندان است. در این پژوهش ضمن بیان مبانی نظری سرزندگی فضاهای شهری و مفاهیم مرتبط با آن، سعی میگردد اثرگذاری پاتوقهای شهری به عنوان قرارگاههای رفتاری دراعتلای سرزندگی فضاهای عمومی شهر مورد سنجش قرار گیرد. نمونه موردی پاتوق شهری در امتداد معبر تاریخی طبیعی نیاصرم در شهر اصفهان است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده، متغیر مستقل، پاتوقهای شهری و متغیر وابسته سرزندگی است. در اثبات فرضیهی این تحقیق از تکنیک ارزیابی پس از بهرهبرداری (P.O.E) استفاده شده است.
If we assume the city as a living organism, it needs vitality to survive. Today, the provision of urban vitality is one of the main concerns of urban management, especially in the developed countries. Urban space is an important factor to promote vitality in cities, but the role of urban space in our country is declining day by day. One of the urban spaces is hangout. Urban hangouts are spaces for social interaction, usage of urban landscape, resuscitation collective memories and creating a sense of attachment to urban space by citizens. In this study, it was tried to investigate the effectiveness of urban hangouts as behavioral camp to promote urban public spaces vitality. The case study was Niasarm in Isfahan which is introduced as an urban hangout. The method of research was descriptive-analytical. The independent variable was urban hangout and the dependent variable was vitality. The hypothesis of the research was examined using the P.O.E method.
خلاصه ماشینی:
ایجاد پـاتوقهـای شـهری مناسـب و منطبـق بـر اصـول روانشناسی محیط که به شکلی اندیشیده شده و مناسب یک محیط طراحی گردند، می توانند بـه فضای شهری مبدل گردند که مکان تجمع گروه های دوستی و تعاملات اجتماعی شوند، خاطرات جمعی را زنده کنند و بر حس تعلق فضا بیافزایند و به طور کـل فعالیـت و تنـوع محـیط را بـالا ببرند.
با توجـه بـه اینکـه بسـیاری از نظریات در خصوص سرزندگی فضاهای شهری، یک مرکز شهری را شامل شده و به صورت بسـط یافته در کل مقیاس شهر می باشد، نظریـات چـپ مـن و گـزارش گـروه محـیط زیسـت ١، قرابـت بیشتری با موضوع و مقیاس آن در اندازه یک پاتوق داشته و تا حدی دربرگیرنده نظریـات سـایر نظریه پردازان نیز هستند؛ لذا این دو نظریه به عنوان چارچوب نظری پژوهش برگزیده شده است .
٨-١-معرفی معیارهای سنجش : از آنجایی که از ٣ معیار جاذبه ، دسترسـی و آسـایش کـه در گزارش گروه محیط زیست برای سرزندگی برشمرده شده است ، معیار دسترسی بیشتر در خصوص مراکز شهری است و در نمونه ی موردی مصداق ندارد، دو معیار جاذبه ها و آسـایش از میـان سـه معیار نامبرده، به عنوان معیارهای سنجش سرزندگی در این تحقیق انتخـاب گردیـده اسـت .
لذا ارزیابی سرزندگی نمونه ی موردی در دو گام اثبات میگردد: گام اول: روش پیشنهادی چپ من (تهیه نقشه مکان-رفتار)، گام دوم: سنجش معیارهای دو گانه ی گروه محـیط زیست (جذابیت و آسایش ) از طریق تکنیک P.