چکیده:
با ورود نومحافظه کاران به کاخ سفید، بسیاری از سیاست های مبتنی بر دموکراسی، گفتگو و تنش زدایی دوران باراک اوباما جای خود را به سیاست هایی دادکه عملا به تشدید چالش ها با رقبای آمریکا منجر شد. به عنوان مثال، تشدید رقابت های اقتصادی با جمهوری خلق چین، عدم تحقق ائتلاف قدرتمند با اتحادیه اروپا و در نهایت تشدید روزافزون چالش ها با جمهوری اسلامی ایران. در این مقاله نویسندگان با بهره گیری از تئوری بازدارنگی و با تمسک به روش تحلیلی- توصیفی و منابع مکتوب و مجازی درصدد ارائه استدلالی متقن به این سوالند که رویکردهای جمهوری اسلامی در قبال تهدیدات نومحافظه کاران ایالات متحده، به ویژه پس از ورود ترامپ به کاخ سفید مبتنی بر چه سیاستی است؟ فرضیه نویسندگان در این مقاله نشان دهنده این مسئله است که تهدیدات ایالات متحده در قابل جمهوری اسلامی ایران هیچگاه در بعد نظامی صورت نخواهد پذیرفت و یافته های مقاله نیز نشان می دهند که کنشگری تدافعی جمهوری اسلامی ایران در قبال تهدیدات نظامی ایالات متحده مبتنی بر چهار اصل کلان است. نخست؛ قدرت فزاینده سامانه موشکی و بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران؛ دوم؛ ائتلاف وسیع جبهه مقاومت شیعیان در منطقه؛ سوم؛ ماهیت شکننده دول متحد آمریکا در منطقه و چهارم تجربه تلخ حضور ایالات متحده در منطقه به ویژه عراق و افغانستان.
As neo-conservatives entered the White House, many of Barack Obama's policies of democracy, dialogue, and de-escalation replaced policies that actually exacerbated challenges with American rivals. For example, the intensification of economic competition with the People's Republic of China, the failure of a strong alliance with the European Union, and ultimately the intensification of challenges with the Islamic Republic of Iran. In this article, the authors seek to answer the question of what is the policy of the Islamic Republic's approaches to US neoconservative threats, especially after Trump's entry into the White House. This article by using analytical-descriptive theory and written and virtual sources try to answer this question. The authors hypothesize that US threats to the Islamic Republic of Iran will never take place in the military dimension, and the findings of the article also show that the Islamic Republic of Iran's defense action against US military threats is based on three major principles. First, The Increasing Power of the Missile and Deterrent System of the Islamic Republic of Iran, Second; the broad coalition of Shiite resistance in the region; Third, the fragile nature of the United States in the region; and Fourth, the bitter experience of US presence in the region, especially Iraq and Afghanistan.
(
, 
, 
)
