چکیده:
عصر کنونی دوران تحولات فراگیر و چشمگیر و آکنده از موقعیتهای مبهم همراه با فرصت و تهدید در عرصههای گوناگون پیش روی مدیران و سازمانهای پیشرو است. مدیریت و فرماندهی اثربخش در چنین شرایطی نیازمند برخورداری از مهارتهای مدیریت خطر و ترویج فرهنگ خطرپذیری متناسب با ماهیت و وضعیت سازمان است. این پژوهش بر آن است الگویی برای تبیین فرهنگ خطرپذیری در سازمانهای دفاعی ایران ارائه کند و زیرساختهای مورد نیاز برای ترویج گونه فرهنگ در این سازمانها ارائه کند. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نوع تحقیقات کیفی-استقرایی است. ساخت الگو به روش کیفی و با استفاده از روش نظریهپردازی دادهبنیاد انجام شده است. منابع اطلاعاتی پژوهش عبارتند از بیانات مقام معظم رهبری(مدظلهالعالی) در جمع کارکنان نیروهای مسلح. یافتههای پژوهش نشان میدهد فرهنگ خطرپذیری از چهار بعد اصلی تشکیل شده است: گرایش به خطر، تصمیمگیری جسورانه، انسانگرایی، و انعطاف و پویایی. عوامل تسهیلگر توسعه فرهنگ خطرپذیری نیز عبارتند از: ارزشهای مکتبی، شایستگیهای خطر، نظام انگیزشی، الگوی روابط سازمانی و الزامات سازمانی. بر این اساس پیشنهادهایی کاربردی برای ترویج فرهنگ خطرپذیری در این سازمانها ارائه شده است.
The Present Era is a Period of Sweeping and Overwhelming Changes That are Filled with Vague Situations, with Opportunities and Threats in Various Fields Facing Leading Executives and Organizations. Effective Managing and Commanding in Such Situations Requires Having Risk Management Skills and Promoting a Risk-Taking Culture Appropriate to The Nature and Status of Any Organization. This Research Seeks To Provide a Model Of Risk-Taking Culture in Defensive Organizations of Islamic Republic of Iran and Provides Suggestions For Promoting Risk-Taking Culture. This Research Is a Practical and Qualitative-Inductive Research. Grounded Theory Has Been Used for Introducing The Model. The Sources of Research Information are Statements of Our Supreme Leader in defensive organizations. Research Findings Show That Risk-Taking Culture Consists of Four Main Dimensions: Risk-Orienting, Flexibility and Dynamism, AdventuresomeDecision-Making, Humanism. In Addition, Factors Facilitating the Development of Risk-Taking Culture are: Values, Risk Competencies, Motivational System, Organizational Relationships and Organizational Requirements.Accordingly, Some Practical Suggestions Have Been Used for Promoting a Culture of Risk-Taking in Such Organizations.
خلاصه ماشینی:
ارائه الگوي توسعۀ فرهنگ خطرپذيري سازمان هاي دفاعي بر اساس بيانات (مدظله العالي ) فرماندهي معظم کل قوا ناصر عسگري،١ مهدي خيرانديش ،٢ اسفنديار دشمن زياري،٣ حسين نامدار 4 تاريخ دريافت : ٩٧/٢/٢٠ تاريخ پذيرش : ٩٧/٦/٢٥ چکيده عصر کنوني دوران تحولات فراگير و چشـمگير و آکنـده از موقعيـت هـاي مـبهم همـراه بـا فرصـت و تهديـد در عرصه هاي گوناگون پيش روي مديران و سازمان هاي پيشرو است .
بـا توجـه بـه ضرورت شناختي جامع و اصولي از فرهنگ خطرپذيري و مقوله هاي آن در قالب الگويي به نسبت جامع و همچنين ضرورت بومي بودن اين الگـو متناسـب بـا اقتضـائات سـازماني و محيطي خاص سازمان هاي دفاعي، اين پژوهش بر آن اسـت بـا مطالعـه بيانـات فرمانـدهي معظم کل قوا(مدظله العـالي) الگويي به نسبت جامع در خصوص چيستي فرهنـگ خطرپـذيري و چگونگي تقويت آن ارائه کند.
بدين منظور پس از مفهوم شناسي و مرور مباني نظري در خصـوص فرهنـگ سـازماني و فرهنگ خطرپذيري، چارچوب نظري پژوهش معرفي شده است و به اين دو پرسش اصـلي پاسخ داده ميشود که الگوي فرهنگ خطرپذيري سازمان هاي دفـاعي بـر اسـاس بيانـات و رهنمودهاي مقام معظم رهبري (مدظله العـالي) چگونـه اسـت و زيرسـاخت توسـعه دهنـدة ايـن فرهنگ شامل چه عواملي است ؟ / 70 مباني نظري و پيشينه شناسي تحقيق پيشينه و سابقه پژوهش فرهنگ سازماني ترکيبي از ارزش ها، باورهاي بنيادين و مدل هاي رفتـاري اسـت .
چارچوب نظري پژوهش بر اساس پيشينه نظري موجود در يکي از مدل هاي شناخته شده فرهنـگ خطرپـذيري چهـار / بعد اصلي تشکيل دهنده و تعيين کننده فرهنگ خطرپذيري عبارتند از: گرايش بـه خطـر، سـبک تصميم گيري ، تمرکز فني يا رفتاري، و رسميت گرايي (موسسه مديريت خطر، ٢٠١٢).