چکیده:
این تحقیق بر آن است تا توانایی مدلهای ارزشگذاری سهام شامل مدل نسبت قیمت به سود (ضرایب تکاثری) و مدل ارزش افزوده بازاردر پیش بینی قیمت بازار سهام را طی یک دوره 4 ساله (1383-1386) در سه صنعت فلزات اساسی، خودروو ساخت قطعات و صنعت سیمان مورد بررسی قرار دهد. ارزشهای برآورد شده سهام با قیمتهای واقعی آنها به منظور صحت مدلهای استفاده شده در این فرایند ارزشیابی مورد مقایسه قرار میگیرند.
این تحقیق از نوع همبستگی میباشد. برای آزمون فرضیهها و وجود روابط خطی از آزمونهای کلموگروف ـ اسمیرنوف، t جفت نمونهای و همبستگی پیرسون بر حسب کاربرد آنها استفاده شده است.
نتایج حاصل، حاکی از آن بود که روشهای ارزشگذاری ضریب قیمت به سود و ارزش افزوده بازار میتوانند در بررسی و پیش بینی قیمت و بازده سهام ایران مفید واقع شوند. همچنین میتوانند توسط سرمایه گذاران، سهامداران، مدیران شرکتها، سازمان بورس اوراق بهادارتهران، کارگزاران، تحلیلگران مالی و اقتصادی ایران مورد استفاده قرار گیرند.
The intention of this study is to investigate the ability of the evaluating models, including the model of the ratio of price to Earning (Tkasry coefficients) and that of the market's value added, in predicting the price of the stock market in a four-year period of time (2004-2007). The results reveal that the evaluating methods of price/Earning coefficient and the market's value added can both be used to investigate and predict the price and output of the stocks. They can also be utilized by the investors, shareholders, company managers, the Stock Exchange Corporation and brokers as well as economic and financial interpreters.