چکیده:
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر آموزش روابط سالم بر افزایش آگاهی دختران در روابط آسیبزای دختر و پسر انجام شد به این منظور از طریق نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای 30 نفر دانشآموز دختر انتخاب شدند.سپس افراد انتخابشده بهطور تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش قرار گرفتند.در حالیکه گروه گواه در لیست انتظار قرار داشتند،گروه آزمایش در یک دوره 8 جلسهای آموزش روابط سالم دختر و پسر شرکت کردند.آزمودنیها در مرحله پیش آزمون و پس آزمون توسط آزمون محقق ساخته آگاهی از روابط آسیبزای دختر و پسر مورد سنجش قرار گرفتند.دادهها باتوجه به فرضیه تحقیق تحلیل کواریانس،مورد تحلیل قرار گرفتند.نتایج تحلیل آماری نشان داد که آموزش روابط سالم بر افزایش آگاهی دختران از روابط آسیبزای دختر و پسر موثر است(5/0/0>p.)
خلاصه ماشینی:
"کویل5و کیربای6(2001)نوعی برنامه آموزش روابط سالم را تحت عنوان انتخاب سالمتر روی جوانان دبیرستانی اجرا کردند و 31 ماه بعد از آموزش درپیگیری،متوجه شدند دانش (1)- hikman-brown (2)- leavy (3)- donnell (4)- horan (5)- coyel (6)- kirby آموزانی که این برنامه را دریافت کردهاند در مقایسه با دانشآموزان گروه کنترل مقاربت جنسی بدون کاندوم کمتر،کاهش شرکای جنسی و استفاده بیشتر از کاندوم را نشان دادند.
جموت1و همکاران(1998)نوعی برنامه آموزش رابطه سالمتر را تحت عنوان انتخاب مغرورانه روی جوانان دبیرستانی اجرا کردند و این نتایج را گزارش کردند استفاده از کاندوم بیشتر و روابط جنسی غیرمحافظت شده کمتر نسبت به گروه گواه.
موسسه کایزر2(1998)طی تحقیقی نشان داد که در آمریکا احتمال باردار کردن و باردار شدن بیشتر است زیرا در آمریکا نسبت به دیگر کشورهای پیشرفته نوجوانان و جوانان کمتر از وسایل پیشگیری استفاده میکنند)محتوای جلسات آموزشی کاملا متفاوت است اما این پژوهشها حاکی از آنند که آموزشها میتوانند در افزایش رفتار سالم باتوجه به فرهنگ خاص آن جامعه موثر باشند.
غفلت از ضرورت مطالعه روابط دختر و پسر از جانب اندیشمندان این حوزه و خانوادهها باعث میشود تا در سالهای آتی مانند کشورهای دیگر برنامههای آموزشی بیش از آنکه سمت و سوی آموزش روابط سالم را داشته باشند جهتگیری آموزش جنسی داشته و به بستر آشنایی با وسایل پیشگیری از بارداری،بیماریهای مقاربتی،آموزش کاربرد آنها و شیوههای افزایش به کارگیری این ابزارها تبدیل شود.
اجرای این پژوهشها در بین سنین مختلف دورهی نوجوانی و جوانی و در هردو جنس ممکن است تأثیر بهسزایی در تصمیمگیریهای کلان داشته باشد و نهایتا یکی از عوامل مؤثر در پیشگیری از روابط آسیبزای دختر و پسر تربیت دینی خواهد بود که نیاز به اهتمام ویژه دارد."