چکیده:
اهمیت منابع اقتصادی که هر ساله در جهان صرف مخارج نظامی میشود، باعث شده که اقتصاددانان توجه خاصی به اثرات این نوع مخارج بر اقتصاد کشورها داشته باشند. تأثیر مخارج نظامی بر رشد اقتصادی با توجه به عوامل مختلف از قبیل نوع سیاستگذاری تجارت تسلیحات میتواند متفاوت باشد. در این راستا، هدف اصلی این مطالعه بررسی و مقایسه تطبیقی تأثیر مخارج نظامی بر رشد اقتصادی کشورهای منتخب واردکننده و صادرکننده سلاح طی دورهی زمانی 2016-1995 میباشد. به این منظور، از روش برآورد مدل در دادههای ترکیبی استفاده شده است. یافتههای این تحقیق با استفاده از برآوردگر اثرات ثابت (FE)، نشاندهنده اثر مثبت و معنادار هزینههای نظامی بر رشد اقتصادی کشورهای صادرکننده سلاح و اثر منفی و معنادار هزینههای نظامی بر رشد اقتصادی کشورهای واردکننده سلاح میباشد. بنابراین، اگر هزینههای نظامی صرف گسترش صنایع نظامی پیشرفته شود و زمینه ارتقای کارایی در این بخش فراهم گردد، میتوان با تولید تسلیحات و ادوات نظامی در داخل کشور، با ایجاد اشتغال، رونق اقتصادی و صادرات اسلحه به کشورهای مختلف جهان و بهبود تراز تجاری، رشد اقتصادی را افزایش داد.
The importance of the economic resources spent on military spending every year in the world has led economists to pay particular attention to the impact of such spending on the economies of nations. The impact of military spending on economic growth can vary depending on various factors, such as the type of arms trade policy. In this regard, the main objective of this study is to review and compare the impact of military spending on the economic growth in the selected arms importing and exporting countries during the period 1995-2016. For this purpose, the model estimation method is used in the combined data. The findings of this study, using the Fixed Effects Estimator (FE), show a positive and significant effect of military spending on economic growth of arms exporting countries and a negative and significant effect of military spending on economic growth of arms importing countries. Therefore, if military spending is spent on developing advanced military industries and improving efficiency in this sector, it can be achieved by producing weapons and military equipment domestically, by creating employment, economic prosperity and arms exports to various countries around the world and improving the trade balance, Boosted economic growth.
خلاصه ماشینی:
هزينه هاي نظامي و رشد اقتصادي: مقايسه تطبيقي کشورهاي واردکننده و صادرکننده سلاح 1 ابوالقاسم گلخندان 2 صاحبه محمديان منصور تاريخ ارسال : ١٣٩٨/٠٢/٢٣ تاريخ پذيرش : ١٣٩٨/٠٥/٢٥ چکيده اهميت منابع اقتصادي که هر ساله در جهان صرف مخارج نظامي ميشود، باعث شده که اقتصاددانان توجه خاصي به اثرات اين نوع مخارج بر اقتصاد کشورها داشته باشند.
در اين زمينه ، نتايج مطالعه تجربي آمينو و باکار (٢٠١٦ ,Bakar &Aminu ) براي کشور نيجريه نشان ميدهد که واردات سلاح ، اثر منفي و معناداري را بر رشد اقتصادي اين کشور طي سال هاي ٢٠١٤-١٩٨٤ داشته است .
در اين راستا نتايج مطالعه تجربي انجام شده توسط فان و همکاران (٢٠١٧ ,Fan et al) با استفاده از داده هاي ترکيبي (پانل ) ١٩٧ کشور جهان طي دوره زماني ٢٠١٣-٢٠٠٠، نشان دهنده تأثير منفي و معنادار هزينه هاي نظامي بر مخارج سلامت و تأييد فرضيه برون راني ميباشد.
گل خندان (١٣٩٣) با اســتفاده از يک مدل فدر – رم نشــان داده اســت که هزينه هاي نظامي در کشــورهاي درحال توسعه و توسعه يافته ، به ترتيب اثر منفي و مثبت بر رشد اقتصادي طي دوره ي ٢٠١٠-١٩٩٤ داشته است .
معرفي مدل و داده ها در زمينه بررسي تأثير مخارج دفاعي بر رشد اقتصادي، تاکنون مدل هاي تجربي مختلفي ارائه شده است که در اين مقاله از مدل ســولوي تعميم يافته ارائه شــده توســط نايت و همکاران (١٩٩٦ ,Knight et al) براي داده هاي کشورهاي واردکننده و صادرکننده سلاح ا ستفاده شده ا ست .
Military Spending and Economic Growth in South Asia: A Panel Data Analysis.